بهنام باقرزاده رحمانی؛ امیرحسین حقیقی؛ رویا عسکری
چکیده
زمینـه و هـدف: یافتن تمرین ورزشی که دارای اثربخشی زیاد و سریع باشد، میتواند افراد چاق را برای انجام فعالیت ورزشی ترغیب کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات 12 هفته تمرین مقاومتی دایرهای و سنتی همراه با تمرین هوازی بر اینترلوکین-6، عامل نکروز تومور آلفا و قدرت عضلانی در مردان چاق بود. روش تحقیق: تعداد 36 مرد چاق با میانگین ± انحراف ...
بیشتر
زمینـه و هـدف: یافتن تمرین ورزشی که دارای اثربخشی زیاد و سریع باشد، میتواند افراد چاق را برای انجام فعالیت ورزشی ترغیب کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات 12 هفته تمرین مقاومتی دایرهای و سنتی همراه با تمرین هوازی بر اینترلوکین-6، عامل نکروز تومور آلفا و قدرت عضلانی در مردان چاق بود. روش تحقیق: تعداد 36 مرد چاق با میانگین ± انحراف استاندارد سن 75/25 ± 22/3 (سال) و شاخص توده بدنی 13/35 ± 3/1 (کیلوگرم بر متر مربع) به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه: کنترل، تمرین مقاومتی سنتی و تمرین مقاومتی دایرهای تقسیم شدند. شرکت کنندگان در گروه های تمرینی، ابتدا تمرین مقاومتی و سپس تمرین هوازی را به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به اجرا درآوردند. شدت تمرینات طبق اصل اضافه بار و پیشرفت تدریجی، هر چهار هفته تغییر می کرد. برای ارزیابی تفاوت های بین گروه ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنی داری 05/0p< استفاده شد. یافته ها: اینترلوکین-6، عامل نکروز تومور آلفا، قدرت بالاتنه، قدرت پایین تنه و وزن بدن بین گروه ها تفاوت های معنی داری داشت (001/0p). اینترلوکین-6 (001/0p) و عامل نکروز تومور آلفا (02/0 =p) در همه گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشتند. اما قدرت بالا تنه و پایین تنه، در همه گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشتند (001/0p). وزن بدن فقط در گروه تمرین مقاومتی دایرهای نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (01/0 =p). نتیجه گیری: انجام 12 هفته تمرینات مقاومتی سنتی و دایرهای همزمان با تمرین هوازی، سبب تعدیل سطوح آدیپوکاین های التهابی و بهبود قدرت عضلانی در مردان چاق می شود؛ اما پیشنهاد میشود برای کاهش وزن بیشتر از تمرینات مقاومتی دایرهای استفاده شود.
زهره یعقوبی؛ سعید نقیبی؛ مریم وطن دوست
چکیده
زمینه و هدف: فرآیند توسعه عروق جدید، شامل تحریک رشد، مهاجرت و تثبیت عروق جدید میشود که به شدت تحت تاثیر عوامل مختلف تحریککننده و مهارکننده، مانند ترومبوسپوندین-2 (TSP-2) و عامل رشد تغییرشکل دهنده - بتا (TGF-β) قرار میگیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر هشت هفته روشهای مختلف تمرین هوازی بر بیان ژنهای آنژیوستاتیک TSP-2 و TGF-β بافت ...
بیشتر
زمینه و هدف: فرآیند توسعه عروق جدید، شامل تحریک رشد، مهاجرت و تثبیت عروق جدید میشود که به شدت تحت تاثیر عوامل مختلف تحریککننده و مهارکننده، مانند ترومبوسپوندین-2 (TSP-2) و عامل رشد تغییرشکل دهنده - بتا (TGF-β) قرار میگیرد. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر هشت هفته روشهای مختلف تمرین هوازی بر بیان ژنهای آنژیوستاتیک TSP-2 و TGF-β بافت چربی زیرجلدی موشهای صحرایی بود. روش تحقیق: در این پژوهش تجربی، ۳۲ سر موش صحرایی نر ویستار با میانگین وزن 237 گرم به صورت تصادفی به چهار گروه (هشت سر در هر گروه) شامل گروههای شم، تمرین با شدت بالا (HIT)، تمرین با شدت متوسط (MIT) و تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) تقسیم شدند. پروتکلهای تمرین شامل دویدن روی نوارگردان به مدت هشت هفته با شدتها و مدت های مختلف بود. اندازهگیری بیان ژنها با روش RT-PCR صورت گرفت. دادههای حاصل با آزمون های تحلیل واریانس یکراهه و توکی، در سطح معنی داری 05/0≥p تحلیل شدند. یافتهها: هر سه شیوه تمرینی، بیان TGF-β را در مقایسه با گروه شم، به طور معنی داری کاهش داد؛ اما تفاوت اثر معنی داری بین شیوههای تمرینی مشاهده نشد. با این حال، تنها پروتکلهای HIT و MIT باعث کاهش معنی دار بیان TSP-2 در مقایسه با گروه شم شدند و HIT در مقایسه با پروتکل HIIT، کاهش بیشتری در بیان TSP-2 ایجاد کرد. نتیجهگیری: احتمالا تمرینات هوازی، به ویژه HIT با شدت و مدت مشخص، از طریق تاثیر بر بیان ژنهای آنژیوستاتیک در بهبود خونرسانی به بافت چربی و متعاقبا کاهش توده چربی، موثر هستند.
میثم علی پور راز؛ علی گلستانی؛ حسین طاهری چادرنشین
چکیده
زمینه و هدف: مولکولهای چسبان سلولی نوع یک و نیمرخ لیپیدی به عنوان عوامل اصلی در بروز آترواسکلروز و بیماریهای التهابی میباشند. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) همراه مصرف مکمل ویتامین E بر سطوح سرمی مولکولهای چسبان سلولی نوع یک (ICAM-1) و نیمرخ لیپیدی در مردان غیر فعال دارای اضافه وزن بود. ...
بیشتر
زمینه و هدف: مولکولهای چسبان سلولی نوع یک و نیمرخ لیپیدی به عنوان عوامل اصلی در بروز آترواسکلروز و بیماریهای التهابی میباشند. بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- هوازی) همراه مصرف مکمل ویتامین E بر سطوح سرمی مولکولهای چسبان سلولی نوع یک (ICAM-1) و نیمرخ لیپیدی در مردان غیر فعال دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق: بدین منظور 32 مرد سالم غیرفعال و دارای اضافهوزن (نمایه توده بدن، 0/91 ± 26/69 کیلوگرم بر متر مربع) در مطالعه نیمه تجربی حاضر شرکت کردند و به طور تصادفی در چهار گروه برابر از نظر تعداد (هشت نفر) شامل گروههای کنترل، مکمل، تمرین + دارونما و تمرین + مکمل تقسیم شدند. شرکت کنندگان 400 واحد بین المللی ویتامین E را روزانه در مدت هشت هفته مصرف کردند. تمرینات ترکیبی (مقاومتی ـ هوازی) به مدت هشت هفته با تکرار سه جلسه در هفته به اجرا درآمد. نمونههای خونی در حالت ناشتا قبل و بعد از دوره مداخله گرفته شد. از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معنیداری 05/0>p برای ارزیابی دادهها استفاده شد. یافتهها: هیچ گونه تغییر درون گروهی معنیداری در سطوح سرمی ICAM-1، لیپوپروتئین کلسترول با چگالی پایین (LDL-C) و تریگلیسرید (TG) مشاهده نشد (0/05<p). با وجود این، لیپوپروتئین کلسترول با چگالی بالا (HDL-C) در گروه تمرین + مکمل افزایش معنیداری پیدا کرد (0/05>p). تفاوت بینگروهی معنیداری در سطوح سرمی ICAM-1 و نیمرخ لیپیدی بعد از مداخله مشاهده نشد (0/05<p). نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر مبین این است که تمرین ترکیبی توام با مصرف ویتامین E اثری بر سطوح سرمی ICAM-1 ندارد، ولی باعث بهبود آمادگی هوازی مردان غیرفعال دارای اضافه وزن می شود.
وحید مقدم؛ محمود سلطانی؛ حامد الماسی وند
چکیده
زمینه و هدف: فعالیت ورزشی بسته به شدت و مدت تمرین، بر بهبود وضعیت شناختی موثر است و استفاده از مکمل های گیاهی در کنار تمرین ورزشی، ترشح سایتوکاین های پیش التهابی را تنظیم کرده و بر وضعیت شناختی تاثیر مثبت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل زعفران بر وضعیت شناختی و سطوح سرمی اینترلوکین-1 بتا (IL-1β) و فاکتور ...
بیشتر
زمینه و هدف: فعالیت ورزشی بسته به شدت و مدت تمرین، بر بهبود وضعیت شناختی موثر است و استفاده از مکمل های گیاهی در کنار تمرین ورزشی، ترشح سایتوکاین های پیش التهابی را تنظیم کرده و بر وضعیت شناختی تاثیر مثبت دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل زعفران بر وضعیت شناختی و سطوح سرمی اینترلوکین-1 بتا (IL-1β) و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) در مردان سالمند بود. روش تحقیق: تعداد 40 مرد با میانگین سنی 99/2±12/68 سال و شاخص توده بدن 2/1±77/25 کیلوگرم/متر مربع به صورت هدفمند، انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه مساوی (هر گروه 10 نفر) شامل گروه های تمرین هوازی، زعفران، تمرین هوازی + زعفران، و دارونما قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته انجام شد. تمرین هوازی شامل دویدن با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره به مدت هشت دقیقه در جلسه اول بود و هر دو جلسه، یک دقیقه به زمان دویدن افزوده شد، به گونه ای که بعد از 12 هفته، زمان دویدن به 26دقیقه رسید. مکمل زعفران، روزانه به صورت کپسول با دوز 200 میلیگرم مصرف شد. اندازه گیری IL-1β و TNF-α با روش الایزا و وضعیت شناختی از طریق پرسشنامه MMSE صورت گرفت. داده ها با آزمون تحلیل واریانس طرح آمیخته و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/p<0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: سطوح سرمی IL-1β و TNF-α در سه گروه مداخله به طور معنی داری کاهش یافت، اما در گروه تمرین + زعفران، کاهش آن ها بیشتر بود (05/p<0). از طرف دیگر، وضعیت شناختی در سه گروه مداخله در مقایسه با گروه دارونما، به طور معنی دار افزایش پیدا کرد، به طوری که این افزایش در گروه تمرین + زعفران بیشتر بود (05/p<0). نتیجه گیری: مصرف مکمل زعفران همراه با تمرینات هوازی، حداقل در مدت 12 هفته، با بهبود وضعیت شناختی و کاهش عوامل التهابی افراد سالمند همراه است؛ این تغییرات احتمالاً از اختلالات شناختی و بیماری آلزایمر در سنین بالا پیشگیری می نماید.
وحید ساری صرّاف؛ رامین امیرساسان؛ سیده فریده عراقی
چکیده
زمینه و هدف: میکرو RNA (miRNA)، RNA های کوتاهی هستند که به عنوان تنظیمگرهای مهم فرآیندهای فیزیولوژیک مرتبط با چاقی، نقش مهمی در بدن بر عهده دارند؛ این در حالی است که ترکیب تأثیر تمرین تناوبی و تداومی همراه با محدودیت کالریک، می تواند بیان ژن miR-146a و پاره ای از عوامل التهابی همچون عامل تومور نکروزی آلفا (TNF-α)، اینترلوکین-6 (IL-6) و پروتئین ...
بیشتر
زمینه و هدف: میکرو RNA (miRNA)، RNA های کوتاهی هستند که به عنوان تنظیمگرهای مهم فرآیندهای فیزیولوژیک مرتبط با چاقی، نقش مهمی در بدن بر عهده دارند؛ این در حالی است که ترکیب تأثیر تمرین تناوبی و تداومی همراه با محدودیت کالریک، می تواند بیان ژن miR-146a و پاره ای از عوامل التهابی همچون عامل تومور نکروزی آلفا (TNF-α)، اینترلوکین-6 (IL-6) و پروتئین واکنشی C (CRP) را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه دو نوع تمرین ورزشی به همراه محدودیت کالریک متناوب (ICR) بر بیان ژن miR-146a و سطوح سرمی TNF-α، IL-6وCRP در زنان چاق به اجرا درآمد. روش تحقیق: از میان زنان 45- 35 ساله چاق شهر تبریز، 28 نفر به صورت نمونه گیری هدفدار انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه ICR (ICR؛20 درصد)، ترکیب تمرین تناوبی شدید و ICR (10 درصد محدودیت کالری از تمرین و 10 درصد ICR)، ترکیب تمرین تداومی و ICR (10 درصد محدودیت کالری از تمرین و 10 درصد ICR)، و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی (با شدت 95-75 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره) و تداومی (با شدت 75-60 حداکثر ضربان قلب ذخیره) به مدت 8 هفته و با تکرار 3 جلسه در هفته به اجرا درآمد. متغیرهای وابسته تحقیق قبل از مداخله و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازهگیری شدند. نتایج با استفاده از آزمونهای شاپیرو- ویلک، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و بونفرونی در سطح معنیداری 05/0>p استخراج گردید. یافتهها: هر دو گروه تمرینی همراه با محدودیت کالریک در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنیداری در میزان حداکثر اکسیژن مصرفی و سطح بیانmiRNA-146a و کاهش معنیدار در TNF-α، IL-6 وCRP را نشان دادند (05/0>(p؛ در حالی که بین دو گروه تمرین تناوبی و تداومی هوازی همراه با محدودیت کالریک، تفاوت معنیداری مشاهده نشد (05/0< .(pنتیجهگیری: انجام تمرینات ورزشی (صرف نظر از تناوبی بودن یا تداومی بودن آن) و محدود کردن کالری دریافتی روزانه، میتواند در کاهش التهاب مزمن افراد چاق موثر بوده و به عنوان یک روش غیردارویی، برای کمک به حل مشکلات این قبیل افراد، مورد استفاده قرار گیرد.
حنیفه حبیبی؛ محمد اسماعیل افضل پور؛ سید حسین ابطحی ایوری
چکیده
زمینه و هدف: سایتوکاینها و عوامل رشدی در افزایش توان تکثیر و مهاجرت سلولهای بنیادی نقش مهمی ایفا میکنند و به تازگی نیز به نقش فعالیتهای ورزشی در این خصوص توجه شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر دو نوع فعالیت ورزشی حاد هوازی تناوبی و تداومی بر سطوح سرمی سلولهای بنیادی خونساز CD34 و کموکاین SDF-1 در زنان دارای اضافه وزن بود. روش ...
بیشتر
زمینه و هدف: سایتوکاینها و عوامل رشدی در افزایش توان تکثیر و مهاجرت سلولهای بنیادی نقش مهمی ایفا میکنند و به تازگی نیز به نقش فعالیتهای ورزشی در این خصوص توجه شده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر دو نوع فعالیت ورزشی حاد هوازی تناوبی و تداومی بر سطوح سرمی سلولهای بنیادی خونساز CD34 و کموکاین SDF-1 در زنان دارای اضافه وزن بود. روش تحقیق: سی نفر از دانشجویان دختر دارای اضافه وزن به صورت هدفمند برای شرکت در مطالعه انتخاب شدند و سپس به روش تصادفی به سه گروه مساوی (دو گروه تجربی و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. گروههای تجـربی به مـدت 60 دقیقـه فعالیـت حـاد هـوازی تنـاوبی (دو دقیقـه بـا 50 درصـد و یـک دقیقـه با 80 درصـد VO2max) و تـداومی (60 درصد VO2max) را روی نوارگردان به اجرا درآوردند. شاخصهای CD34 و SDF-1 با روش الایزا اندازهگیری شدند و نتایج با استفاده از آزمون آنالیز کوواریانس تک متغیره (ANCOVA) و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی داری 0/05>p استخراج گردید. یافتهها: فعالیتهای ورزشی حاد هوازی تناوبی و تداومی، هر دو موجب افزایش سلولهای CD34 (به ترتیب با 0/005=pو 0/002=p) و کموکـاین ) SDF-1p=0/0001) شدنـد؛ اما بیـن تـاثیـر دو نـوع فعالیـت ورزشـی بر متغیـرهـای یاد شده تفاوت معنیداری مشاهده نشد (0/05>p) نتیجهگیری: افزایش این دو شاخص به دنبال فعالیت حاد تناوبی و تداومی، دال بر آن است که نه تنها اجرای این گونه فعالیتها نگرانی از حیث تاثیر منفی بر سیستم ایمنی شرکتکنندگان ندارد، بلکه نشانه فعال شدن مکانیزمهای ترمیمی فیزیولوژیکی به دنبال التهابهای احتمالی پس از فعالیت میباشد.