محسن عرفانی کیا؛ محمد فتحی؛ مسعود رحمتی؛ افتخار محمدی
چکیده
زمینه و هدف: دیابت با ایجاد التهاب در قلب، زمینه ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را فراهم می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی پیشرونده بر بیان ژن های عامل رشد اندوتلیوم عروقی (vegf) و عامل نکروزی تومور آلفا (tnfα) قلب رت‌های نر ویستار دیابتی است. روش تحقیق: تعداد 40 سر رت نر نژاد ویستار (میانگین وزن 92/12± 09/253 گرم، ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت با ایجاد التهاب در قلب، زمینه ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را فراهم می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی پیشرونده بر بیان ژن های عامل رشد اندوتلیوم عروقی (vegf) و عامل نکروزی تومور آلفا (tnfα) قلب رت‌های نر ویستار دیابتی است. روش تحقیق: تعداد 40 سر رت نر نژاد ویستار (میانگین وزن 92/12± 09/253 گرم، سن 10-8 هفته) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، دیابتی، تمرین، و دیابت + تمرین؛ تقسیم شدند. القای دیابت از طریق تزریق درون صفاقی محلول استروپتوزتوسین به میزان 50 میلی‌گرم برکیلوگرم انجام پذیرفت. پروتکل تمرین شامل شش هفته تمرین هوازی پیشرونده، پنج جلسه در هفته بر روی نوار گردان بود. میزان بیان ژن vegf و tnfα بافت بطن چپ به روش Real -Time PCR اندازهگیری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی، در سطح معنیداری 05/0>p؛ نتایج استخراج گردید. یافتهها: بیان ژن های vegf و tnfα بطن چپ قلب در گروه دیابتی شده نسبت به گروه سالم، به ترتیب کاهش (0001/0>p) و افزایش یافت (0001/0>p). از طرف دیگر، بیان ژن های vegf و tnfα بطن چپ قلب گروه دیابت+ تمرین نسبت به گروه دیابت، به ترتیب افزایش (003/0=p) و کاهش یافت (0001/0>p) پیدا کرد. نتیجهگیری: تمرین هوازی پیشرونده، میتواند به عنوان یک شیوه مناسب غیر دارویی برای بهبود التهاب و رگ زایی در نمونه‌های دیابتی در نظر گرفته شود.
سید عبدالرضا سجادی؛ هادی قائدی؛ مسعود رحمتی
چکیده
زمینه و هدف: تمرینات ورزشی میتواند به حفظ سلامت و شکل‌‌پذیری دستگاه عصبی کمک کند. تروپومودولین-۲ (Tmod2) نقش‌‌های مهمی در سیستم عصبی مرکزی داشته و با اعمال مختلفی همچون تشکیل سیناپس جدید و افزایش جوانه‌‌زنی عصبی، همراه است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر تمرین استقامتی با شدت پایین بر سطوح پروتئین Tmod2 و مالون دی آلدئید (MDA) ...
بیشتر
زمینه و هدف: تمرینات ورزشی میتواند به حفظ سلامت و شکل‌‌پذیری دستگاه عصبی کمک کند. تروپومودولین-۲ (Tmod2) نقش‌‌های مهمی در سیستم عصبی مرکزی داشته و با اعمال مختلفی همچون تشکیل سیناپس جدید و افزایش جوانه‌‌زنی عصبی، همراه است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر تمرین استقامتی با شدت پایین بر سطوح پروتئین Tmod2 و مالون دی آلدئید (MDA) در بافت هیپوکمپ موشهای صحرائی نر ویستار بود. روش تحقیق: پژوهش حاضر تجربی است. برای این منظور تعداد 20 سر موش صحرایی به‌طور تصادفی به دو گروه شامل تمرین (10 موش) و کنترل (10 موش) تقسیم شدند. برنامه تمرین استقامتی به مدت شش هفته و با شدتی برابر با 20 تا 40 درصد حداکثر سرعت دویدن اجرا شد. زمان 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش‌‌ها تشریح و بافت هیپوکمپ استخراج شد. جهت سنجش بیان Tmod2 از روش ایمونوهیستوشیمی و برای ارزیابی غلظت MDA از روش الایزا استفاده گردید. برای مقایسه گروه‌ها از آزمون آماری t مستقل در سطح معنی داری 0/05>p استفاده شد. یافتهها: تمرین استقامتی، بیان Tmod2 را در گروه تمرین نسبت به کنترل به صورت معنیداری افزایش (0/01=p) و غلظت MDA را به صورت معنیداری کاهش داد (0/001=p). نتیجهگیری: تمرین استقامتی اثر سودمندی بر Tmod2 و سیستم عصبی دارد. با این حال، کاهش غلظت MDA می تواند نشانه شاخص استرس اکسایشی باشد؛ تغییری که خود نشان از اثرات محافظتی این شیوه تمرینی در برابر استرس اکسایشی دارد.
اعظم درویشی؛ رحیم میرنصوری؛ مسعود رحمتی؛ احسان امیری
چکیده
زمینه و هدف: شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات به عنوان یک استراتژی برای بهبود عملکرد مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات بر فعالیت الکتریکی عضله چهار سر ران طی فعالیت دوچرخه‌‌سواری زیر بیشینه در فازهای مختلف چرخۀ قاعدگی زنان وزشکار بود. روش تحقیق: تعداد 10 زن ورزشکار در پنح جلسه ...
بیشتر
زمینه و هدف: شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات به عنوان یک استراتژی برای بهبود عملکرد مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات بر فعالیت الکتریکی عضله چهار سر ران طی فعالیت دوچرخه‌‌سواری زیر بیشینه در فازهای مختلف چرخۀ قاعدگی زنان وزشکار بود. روش تحقیق: تعداد 10 زن ورزشکار در پنح جلسه مجزا در آزمایشگاه حضور پیدا کردند. در جلسه اول، اوج توان خروجی اندازهگیری شد. سپس، در جلسات دوم تا پنجم (روزهای پنجم و دوازدهم فاز فولیکولار و روزهای هفدهم و بیست و دوم فاز لوتئال)، هر شرکت کننده یک ساعت فعالیت دوچرخه‌‌سواری با شدت 65 درصد اوج توان خروجی را در شرایط استفاده از محلول کربوهیدرات یا دارونما اجرا کرد. قبل و بعد از انجام پروتکل، لاکتات و گلوکز خون مورد اندازهگیری قرار گرفت. همچنین، در حین انجام پروتکل، ضربان قلب و میزان درک فشار هر 10 دقیقه و فعالیت الکتریکی عضلات راست رانی ، پهن جانبی و پهن درونی هر 15 دقیقه ثبت شد. تحلیل داده‌‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون بونفرونی در سطح معنی داری 05/0˂p صورت گرفت. یافتهها: فعالیت الکتریکی عضله پهن جانبی در دقایق 45 (04/0=p) و 60 (04/0=p)؛ و عضله راست رانی در دقیقه 45 (01/0=p) در فاز فولیکولی در شرایط استفاده از محلول کربوهیدرات به شکل معنی داری نسبت به زمان‌‌های مشابه در فاز لوتئال، بالاتر بود. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان از اثر مداخله احتمالی فازهای مختلف چرخۀ قاعدگی بر تغییرات عملکرد عضلانی ناشی از شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات دارد. به نظر می‌‌رسد که حفظ فعالیت الکتریکی عضلۀ چهارسر رانی در فاز فولیکولار در شرایط استفاده از شستشوی دهان با محلول کربوهیدرات، در مقایسه با شرایط مشابه در فاز لوتئال، با سطوح هورمون‌‌های جنسی ارتباط دارد.
