مونا مهاجر؛ رو ح اله حق شناس
چکیده
زمینه و هدف: امروزه پروتئین جدیدی به نام آسپروسین کشف شده است که در تنظیم قند خون نقش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی فزآینده بر بیان ژن آسپروسین و مالون دی آلدئید (MDA) بافت قلب رتهای نر مبتلا به دیابت بود. روش تحقیق: تعداد 32 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به چهار گروه (هر گروه هشت سر موش) کنترل، تمرین، ...
بیشتر
زمینه و هدف: امروزه پروتئین جدیدی به نام آسپروسین کشف شده است که در تنظیم قند خون نقش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی فزآینده بر بیان ژن آسپروسین و مالون دی آلدئید (MDA) بافت قلب رتهای نر مبتلا به دیابت بود. روش تحقیق: تعداد 32 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به چهار گروه (هر گروه هشت سر موش) کنترل، تمرین، دیابت، و تمرین + دیابت تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن رتها با تزریق استروپتوزوسین، پروتکل تمرین هوازی فزآینده به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته اجرا شد و پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین، نمونه‌برداری بافت قلب و سرم از رتها صورت گرفت. برای سنجش بیان پروتئین آسپروسین و برای اندازه‌گیری MDA از روش الایزا و برای سنجش بیان ژن آسپروسین از روش RT-PCR استفاده شد. از آزمون‌های آماری کروسکال والیس، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در سطح معنی داری 05/0>p استفاده شد. یافتهها: بیان ژن آسپروسین بافت قلب (001/0>p) و سطوح MDA سرم (001/0>p) پس از ابتلا به دیابت به طور معنی داری افزایش یافت، اما تمرین هوازی فزآینده اثر معنی داری بر آن ها نداشت (05/0<p). نتیجهگیری: از آنجا که بیان ژن آسپروسین به‌تازگی در بافت قلب تشخیص داده شده است به نظر مطالعات بیشتری برای شناخت عملکرد آن در بافت قلب مورد نیاز است.
محسن عرفانی کیا؛ محمد فتحی؛ مسعود رحمتی؛ افتخار محمدی
چکیده
زمینه و هدف: دیابت با ایجاد التهاب در قلب، زمینه ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را فراهم می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی پیشرونده بر بیان ژن های عامل رشد اندوتلیوم عروقی (vegf) و عامل نکروزی تومور آلفا (tnfα) قلب رتهای نر ویستار دیابتی است. روش تحقیق: تعداد 40 سر رت نر نژاد ویستار (میانگین وزن 92/12± 09/253 گرم، ...
بیشتر
زمینه و هدف: دیابت با ایجاد التهاب در قلب، زمینه ابتلاء به بیماری‌های قلبی عروقی را فراهم می‌کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر شش هفته تمرین هوازی پیشرونده بر بیان ژن های عامل رشد اندوتلیوم عروقی (vegf) و عامل نکروزی تومور آلفا (tnfα) قلب رتهای نر ویستار دیابتی است. روش تحقیق: تعداد 40 سر رت نر نژاد ویستار (میانگین وزن 92/12± 09/253 گرم، سن 10-8 هفته) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، دیابتی، تمرین، و دیابت + تمرین؛ تقسیم شدند. القای دیابت از طریق تزریق درون صفاقی محلول استروپتوزتوسین به میزان 50 میلی‌گرم برکیلوگرم انجام پذیرفت. پروتکل تمرین شامل شش هفته تمرین هوازی پیشرونده، پنج جلسه در هفته بر روی نوار گردان بود. میزان بیان ژن vegf و tnfα بافت بطن چپ به روش Real -Time PCR اندازه‌گیری شد. با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی، در سطح معنیداری 05/0>p؛ نتایج استخراج گردید. یافتهها: بیان ژن های vegf و tnfα بطن چپ قلب در گروه دیابتی شده نسبت به گروه سالم، به ترتیب کاهش (0001/0>p) و افزایش یافت (0001/0>p). از طرف دیگر، بیان ژن های vegf و tnfα بطن چپ قلب گروه دیابت+ تمرین نسبت به گروه دیابت، به ترتیب افزایش (003/0=p) و کاهش یافت (0001/0>p) پیدا کرد. نتیجهگیری: تمرین هوازی پیشرونده، میتواند به عنوان یک شیوه مناسب غیر دارویی برای بهبود التهاب و رگ زایی در نمونه‌های دیابتی در نظر گرفته شود.
نیلوفر رضائی؛ فرهاد رحمانی نیا؛ مریم دلفان؛ رضا قهرمانی
چکیده
زمینه و هدف: افزایش قند خون در شرایط دیابتی میتواند باعث آپوپتوزیس، از طریق مسیر میتوکندری و با افزایش بیان پروتئین مرگ سلولی شود. پروبیوتیک‌‌ها میکروارگانیسم‌‌های زنده‌‌ای هستند که مزایای سلامتی را به میزبان اعطا می‌‌کنند و دارای اثرات ضد دیابت و آنتی اکسیدان هستند. همچنین، برخی شواهد نشان می‌‌دهد که ورزش می تواند بر مسیرهای ...
بیشتر
زمینه و هدف: افزایش قند خون در شرایط دیابتی میتواند باعث آپوپتوزیس، از طریق مسیر میتوکندری و با افزایش بیان پروتئین مرگ سلولی شود. پروبیوتیک‌‌ها میکروارگانیسم‌‌های زنده‌‌ای هستند که مزایای سلامتی را به میزبان اعطا می‌‌کنند و دارای اثرات ضد دیابت و آنتی اکسیدان هستند. همچنین، برخی شواهد نشان می‌‌دهد که ورزش می تواند بر مسیرهای سیگنالینگ آپوپتوزیس عضله اسکلتی تأثیر بگذارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تمرین هوازی و مکمل پروبیوتیک بر سطوح گلوکز خون و بیان ژن کاسپاز-3 در عضله نعلی رتهای دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بود. روش تحقیق: تعداد40 سر رت صحرایی نر نژاد ویستار (وزن: 270-250 گرم؛ سن: هشت هفته) به‌‌طور تصادفی به پنج گروه کنترل سالم (N)، کنترل دیابتی (CD)، دیابتی + مکمل پروبیوتیک (SCD)، دیابتی + تمرین (TD) و دیابتی + تمرین + مکمل پروبیوتیک (STD) تقسیم شدند. القای دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (45 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) انجام شد. برنامه تمرین هوازی شامل 30 دقیقه دویدن روی نوارگردان با شدت 60 تا 65 درصد سرعت بیشینه، پنج روز در هفته و به مدت پنج هفته بود. هر رت دو گرم پروبیوتیک به صورت محلول در آب آشامیدنی دریافت کرد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رتها تشریح و عضله نعلی برای ارزیابی بیان ژن کاسپاز-3 (با روش Real Time PCR) و نمونه گیری خون برای ارزیابی گلوکز پلاسما (با روش گلوکز اکسیداز) جمع آوری انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون t مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنیداری p≤0/05 انجام شد. یافتهها: سطوح گلوکز خون در گروه دیابتی + تمرین + مکمل نسبت به سایر گروه‌‌ها، کاهش معنیداری داشت (008/0=p) از طرف دیگر، بیان ژن کاسپاز-3 در گروه دیابتی + تمرین، و گروه دیابتی + تمرین + مکمل کاهش معنیداری پیدا کرد (01/0=p). نتیجهگیری: تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل پروبیوتیک، احتمالا با تنظیم و کاهش قند خون، از آپوپتوزیس عضله اسکلتی در شرایط دیابت جلوگیری می‌‌نماید.
