جواد نخزری خداخیر؛ مهدی زارعی؛ حمیدرضا زلفی؛ امیر شکیب
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که گرملین-1 در اختلال عملکرد بافت چربی در چاقی، دیابت نوع دو و اختلالات متابولیکی نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات عملکردی با شدت بالا بر سطوح گرملین-1 و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 20 زن دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی ...
بیشتر
زمینه و هدف: مطالعات نشان داده است که گرملین-1 در اختلال عملکرد بافت چربی در چاقی، دیابت نوع دو و اختلالات متابولیکی نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات عملکردی با شدت بالا بر سطوح گرملین-1 و مقاومت به انسولین در زنان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 20 زن دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی در دو گروه تمرین عملکردی با شدت بالا (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تمرینی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته به اجرای تمرینات عملکردی با شدت بالا پرداختند. به منظور اندازه‌گیری گلوکز ناشتا، مقاومت به انسولین و گرملین-1 قبل و پس از مداخله، از آزمودنی‌ها نمونه‌های خونی به عمل آمد. برای تحلیل داده‌ها در نرم افزار SPSS نسخه 16، از آزمون‌های تحلیل کواریانس و تی زوجی در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرینات عملکردی با شدت بالا، وزن بدن (001/0=p)، شاخص توده بدنی(001/0=p)، درصد چربی (001/0=p) و گلوکز ناشتا (001/0=p) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت. همچنین، شاخص مقاومت به انسولین (001/0=p) و غلظت گرملین-1 (03/0=p) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد تمرینات عملکردی با شدت بالا در زنان دارای اضافه وزن و چاق منجر به کاهش سطوح گرملین-1 و مقاومت به انسولین می‌گردد. بنابراین، از این نوع تمرینات می‌توان به عنوان مداخلات تمرینی کمکی در کنترل و کاهش عوارض مرتبط با اضافه وزن و چاقی استفاده کرد.
رامین امیرساسان؛ امیر شکیب؛ جواد وکیلی
چکیده
زمینه و هدف: به تازگی ال-سیترولین به عنوان یک مکمل کارآمدتر نسبت به ال– آرژنین، برای تولید نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ارائه شده است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک هفته مکمل‌سازی سیترولین- مالات، ال- آرژنین و ترکیب آن ها بر شاخص‌های فشار سوخت‌وسازی، فشار خون و عملکرد مردان کشتی‌گیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 40 کشتـی‌گیـر ...
بیشتر
زمینه و هدف: به تازگی ال-سیترولین به عنوان یک مکمل کارآمدتر نسبت به ال– آرژنین، برای تولید نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ارائه شده است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک هفته مکمل‌سازی سیترولین- مالات، ال- آرژنین و ترکیب آن ها بر شاخص‌های فشار سوخت‌وسازی، فشار خون و عملکرد مردان کشتی‌گیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 40 کشتـی‌گیـر (25-19ساله با میانگین وزنی 90-60 کیلوگرم و میزان چربی20-12 درصد) انتخاب و به صورت تصادفی و دوسویه‌کور، در چهار گروه همگن شامل مکمل‌سازی یک هفته ای ال- آرژنین (چهار گرم در روز)، سیترولین-مالات (چهار گرم در روز)، ترکیبی (دو گرم از هر کدام در روز) و دارونما قرار گرفتند. در ابتدا و پس از نمونه‌گیری اولیه خونی، کشتی‌گیرانی آزمون شبیه‌سازی شده کشتی را اجرا کردند و سپس نمونه خونی ثانویه پنج دقیقه بعد از آزمون، اخذ گردید. بعد از یک هفته مکمل‌سازی، مجدداً پروتکل تمرینی و اخذ نمونه‌های خونی تکرار شد و غلظت لاکتات، اوره و توان بی‌هوازی و هوازی شرکت کنندگان اندازه‌گیری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی، درسطح معنی‌داری 0/05 >p تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: یک هفته مکمل‌سازی ستیرولین-مالات و مکمل ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار اوره و کاهش معنی‌دار لاکتات خون متعاقب آزمون شبیه‌سازی شده کشتی گردید (0/01=p). توان بی‌هوازی تنها در گروه مکمل‌سازی ترکیبی به طور معنی‌داری بهبود یافت (0/001=p). از طرف دیگر، هر سه نوع مداخله باعث افزایش توان هوازی، نیتریک اکساید (NO) استراحتی و پاسخ NO به آزمون شبیـه‌سـازی شـده گردیـدنـد (0/001=p). با این حال، هیچ یک از مداخلات فوق الذکر تأثیری بر فشار خون شرکت کنندگان نداشت (0/05<p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مکمل‌سازی ترکیبی سیترولین-مالات با ال-آرژنین، باکاهش شاخص‌های استرس سوخت و سازی و خستگی (تولید لاکتات) ناشی از رقابت کشتی، باعث بهبود عملکرد این ورزشکاران می‌شود.
