بدرخان رشوان اسماعیل؛ الهه پیرعلائی؛ سعید نیکو‌خصلت؛ علیرضا رشیدپور؛ غلامرضا حمیدیان
چکیده
زمینه و هدف: تحقیقات قبلی اثرات مخرب p53 و miR-34a در دیابت نوع دو را نشان دادهاند. با این حال، اثرات تمرینات ورزشی بر تغییرات p53 و miR-34a بافت قلبی موشهای مبتلاء به دیابت نوع دو نامشخص است. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرین هوازی بر بیان ژن‌های p53 و miR-34a در بافت قلب موشهای صحرایی دیابتی نوع دو انجام شد. روش تحقیق: برای این منظور، ...
بیشتر
زمینه و هدف: تحقیقات قبلی اثرات مخرب p53 و miR-34a در دیابت نوع دو را نشان دادهاند. با این حال، اثرات تمرینات ورزشی بر تغییرات p53 و miR-34a بافت قلبی موشهای مبتلاء به دیابت نوع دو نامشخص است. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرین هوازی بر بیان ژن‌های p53 و miR-34a در بافت قلب موشهای صحرایی دیابتی نوع دو انجام شد. روش تحقیق: برای این منظور، 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (میانگین 28±239 گرم، سن شش الی هشت هفته‌ای) به صورت تصادفی به چهار گروه شامل گروه کنترل دیابتی، کنترل سالم، تمرین دیابتی، و تمرین سالم تقسیم شدند. غذای حیوانات به صورت پلت با دسترسی آزاد و آب در یک بطری 500 میلیلیتری ارائه شد. برای القاء دیابت نوع دو، رژیم غذایی پرچرب (60 درصد) به مدت دو هفته و سپس تزریق استرپتوزوسین در حالت ناشتا صورت گرفت. پروتکل تمرینی شامل هشت هفته دویدن روی تردمیل به مدت 30-60 دقیقه با سرعت 5-10 متر در دقیقه، پنج روز در هفته و با رعایت اصل اضافه بار بود. بیان ژن‌های p53 و miR-34a در نمونه‌های بافت قلب با Real-Time PCR اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه در سطح 05/0≥p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: هشت هفته ابتلاء به دیابت منجر به افزایش معنیدار p53 و miR-34a نسبت به گروههای کنترل سالم و تمرین سالم شد (0001/0=p). با این حال، هشت هفته تمرین هوازی کاهش معنیدار بیان ژن miR-34a (02/0=p) و عدم تغییر معنیدار بیان ژن p53 (05/0=p) نسبت به گروه کنترل دیابتی را به همراه داشت. نتیجه‌گیری: به نظر میرسد بخشی از تأثیرات مورفولوژیکی و سلولی مخرب دیابت نوع دو بر بافت قلبی، از طریق اثرات هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن miR-34a تحت تأثیر قرار گیرد؛ اما احتمالاً برای مشاهده تأثیرات کاهشی بر p53 به شرایط تمرینی متفاوتی نیاز باشد.
الهه پیرعلائی؛ غلامرضا حمیدیان؛ زهرا مهری رخ؛ علیرضا رشیدپور؛ مرتضی نیک خصال
چکیده
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرین هوازی با مکمل عصاره هیدروالکلی میوه قره‌قات بر شاخص‌های گلایسمیک و بیان miR-195 در بافت قلبی موشهای صحرایی دیابتی شده نوع دو انجام شد.روش‌پژوهش: موشهای صحرایی نر نژاد ویستار (24=n، میانگین وزنی 20±200 گرم و هشت هفته سن) به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1) کنترل دیابتی، 2) دیابتی+مکمل، 3) ...
بیشتر
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرین هوازی با مکمل عصاره هیدروالکلی میوه قره‌قات بر شاخص‌های گلایسمیک و بیان miR-195 در بافت قلبی موشهای صحرایی دیابتی شده نوع دو انجام شد.روش‌پژوهش: موشهای صحرایی نر نژاد ویستار (24=n، میانگین وزنی 20±200 گرم و هشت هفته سن) به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1) کنترل دیابتی، 2) دیابتی+مکمل، 3) دیابتی+تمرین و 4) دیابتی+مکمل+تمرین. برای القاء دیابت نوع دو، رژیم غذایی پرچرب (60 درصد) به مدت دو هفته و سپس تزریق استرپتوزوسین در حالت ناشتا صورت گرفت. موشهای صحرایی گروههای مکمل، روزانه 250 میلی‌گرم عصاره میوه قره‌قات به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل بود که در هفته آخر به 24-18 متر در دقیقه برای 60-30 دقیقه رسید که به مدت هشت هفته و پنج روز در هفته اجرا شد. پس از هشت هفته، تمام موشهای صحرایی با ترکیبی از محلول کتامین و زایلازین بی‌هوش شدند. گلوکز، انسولین، مقاومت به انسولین و miR-195 بافت قلبی اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌راهه با استفاده از نرم‌افزار SPSS در سطح معنی‌داری 05/0>P استفاده شد.یافته‌ها: مقادیر گلوکز خون ناشتا و مقاومت به انسولین پس از هشت هفته مداخله در تمام گروه‌ها نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی‌داری یافت (01/0>P). همچنین کاهش معنی‌داری در مقادیر انسولین در گروههای مصرف کننده مکمل نسبت به گروههای دیابتی و دیابتی+تمرین مشاهده گردید (05/0>P). علاوه بر این مقادیر بیان miR-195 پس از هشت هفته مداخله در گروه دیابتی+مکمل+تمرین نسبت به گروه دیابتی+تمرین کاهش معنی‌داری نشان داد (05/0>P).نتیجه‌گیری: طبق نتایج، تمرین هوازی و مکمل‌دهی قره‌قات به تنهایی یا در ترکیب با یکدیگر منجر به بهبود شاخص‌های گلایسمیک و بیان miR-195 می‌شوند؛ با این حال مکمل‌دهی قره‌قات همراه با تمرین هوازی اثرات مطلوب‌تری بر بیان miR-195 بافت قلبی موشهای صحرایی دیابتی نوع دارد.
