نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• رقیه همتی ¹
• سعید دباغ نیکوخصلت ²
• آمنه پوررحیم قورقچی ³

¹ کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

² دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

³ دانشیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

چکیده

زمینه و هدف: احتمالاً دوزهای مختلف مکمل سیر متعاقب فعالیت استقامتی حاد، بر زمان‌‌ انعقاد خون اثر متفاوتی دارند. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف سه دوز‌ مختلف 500، 750 و 1000 میلی‌‌گرم مکمل سیر بر زمان نسبی ترومبوپلاستین و پروترومبین پس از فعالیت استقامتی شدید در مردان فعال بود. روش تحقیق: تعداد 15 مرد جوان سالم فعال در مرحله رقابت (میانگین سنی 88/7± 27 سال، وزن 45/6±9/73 کیلوگرم، و حداکثر اکسیژن مصرفی 49/0±35/59 میلی‌‌لیتر/کیلوگرم/دقیقه) با حداقل سه سال فعالیت منظم در دو‌ی استقامتی 5000 متر، به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند.  شرکت کنندگان طی چهار جلسه، دوز‌های مختلف سیر (500، 750 و 1000 میلی‌‌گرم پودر سیر) و نشاسته (دارونما) را مصرف کرده و چهار ساعت بعد، یک فعالیت استقامتی به مدت 30 دقیقه با شدت 85-65 درصد حداکثر ضربان قلب هدف را بر روی نوارگردان انجام دادند. نمونه خونی، قبل و چهار ساعت بعد از مصرف مکمل یا دارونما و نیز بلافاصله بعد از فعالیت استقامتی حاد، گرفته شد. تفاوت بین دوزهای مختلف پس از سیر پس از فعالیت استقامتی و تأثیر هر یک از دوزهای سیر با دارونما، با روش تحلیل واریانس با اندازه‌‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌‌داری 05/0>p محاسبه گردید. یافته‌‌ها: سه دوز مصرفی 500، 750 و 1000 میلی‌‌گرم سیر، زمان نسبی ترومبوپلاستین را به طور معنی‌‌داری افزایش دادند؛ در حالی که پس از یک جلسه فعالیت استقامتی حاد متعاقب هر سه دوز، زمان نسبی ترومبوپلاستین کاهش معنی‌‌داری داشت. این کاهش، پس از مصرف دوز 500 میلی‌‌گرم در مقایسه با 1000 میلی‌‌گرم، به طور معنی‌‌داری بیشتر بود. از طرف دیگر، پس از مصرف سه دوز  متفاوت سیر  و متعاقب یک جلسه فعالیت استقامتی حاد، زمان پروترومبین، تغییر معنی‌‌داری نداشت. نتیجه‌‌گیری: به نظر می‌‌رسد برای کاهش زمان ترومبوپلاستین پس از یک جلسه فعالیت استقامتی حاد در افراد فعال، مصرف مکمل سیر با دوز 500 میلی‌‌گرم مؤثرتر است. 

کلیدواژه‌ها

• مکمل سیر
• تمرین استقامتی حاد
• زمان ترومبوپلاستین
• زمان پروترومبین

عنوان مقاله [English]

The effect of acute consumption of three different doses of garlic supplement on prothrombin time and partial thromboplastin time after an acute endurance exercise in young active men

نویسندگان [English]

• Roghayeh Hemmati ¹
• Saeed Dabbagh Nikukheslat ²
• Ameneh Pourrahim Ghouroghchi ³

¹ MSc in Exercise Physiology, Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.

² Associate Professor at Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, University of Tabriz, Tabriz, Iran.

³ Associate Professor at Department of Exercise Physiology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran.

چکیده [English]

Background and Aim: The effects of different doses of garlic supplementation on coagulation times after an acute endurance exercise are likely to be varied. The aim of this study was to investigate the effects of different doses of garlic supplementation on partial thromboplastin time (aPTT) and prothrombin time (PT) after an acute endurance exercise in young athletic men. Materials and Methods: Fifteen healthy young active men in the competition stage (age 27.0±7.9 years; weight 73.9±6.4 kg; and VO2max 49.59±0.35 ml/kg/min) with at least three years of experience of regular exercise in 5000 m endurance running voluntarily participated in this study. The subjects took different doses of garlic (500,750 and 1000 mg) and starch (placebo) in four separate sessions. In each session, four hours after taking the supplement or placebo, the subjects performed 30 min of running on treadmill at the intensity of 65-85% of target heart rate. Three blood samples were taken before supplementation, before exercise and immediately after exercise. The repeated measures ANOVA and Bonferroni tests were used to analyze the difference between different doses of garlic after acute endurance exercise and the difference between each doses of garlic and placebo at p<0.05. Results: Three dosage of 500, 750 and 1000 mg garlic were significantly increased aPTT. However, after acute endurance exercise, the three dosages of garlic significantly decreased aPTT. Additionally, the aPTT was significantly more decreased with 500 mg compared to 1000 mg of garlic after acute endurance exercise. There were no significant difference in PT after acute endurance exercise between three different dosage of garlic. Conclusion: It seems that after an acute endurance exercise in active men, 500 mg of garlic is more effective dose for reducing aPTT. 

کلیدواژه‌ها [English]

• Garlic supplementation
• Acute endurance exercise
• Partial thromboplastin time
• Prothrombin time