نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو ، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، گروه تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی شاهرود، سمنان، ایران.
2 دانشیار گـروه فیزیولـوژی ورزشـی، دانشـکده تربیت‌بدنی و علـوم ورزشـی، دانشـگاه صنعتی شـاهرود، شـاهرود، ایـران.
3 گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود ، ایران
چکیده
مقدمه و هدف: استفاده از مکمل‌ها و تمرینات ورزشی جهت رفع اختلالات متابولیک و درمان بیماری‌ها رواج یافته است؛ هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر تمرین هوازی و مکمل سین‌بیوتیک بر سختی شریانی و پروتئین واکنشی C در زنان یائسه مبتلابه دیابت نوع 2 بود.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه تجربی، 39 زن مبتلابه دیابت نوع 2 به‌طور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی+دارونما، تمرین هوازی+مکمل سین‌بیوتیک و مکمل سین‌بیوتیک تقسیم شدند. مدت برنامه تمرینی 12 هفته بود (سه جلسه در هفته که بخش اصلی تمرین در جلسه اول شامل ۲۵ دقیقه فعالیت با شدت ۴۰ تا ۴۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره بود و هر دو هفته ۵ دقیقه به مدت‌زمان و ۵ درصد به‌شدت فعالیت اضافه شد). آزمودنی‌های گروه مکمل یک ساعت پس از صرف ناهار، یک عدد کپسول سین‌بیوتیک با کانت 109×1 CFU)) را مصرف کردند. از آزمون آنوا جهت بررسی اختلاف بین گروهی و آزمونT همبسته جهت بررسی اختلاف درون‌گروهی آزمودنی‌ها استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج درون‌گروهی نشان داد که شاخص پایی بازویی (ABI) در گروه تمرین هوازی+دارونما (039/0P=) و تمرین هوازی+مکمل سین‌بیوتیک (028/0P=) به‌طور معناداری افزایش‌یافته است. همچنین شاخص قلبی عروقی مچ‌پایی (CAVI) در گروه تمرین هوازی+دارونما (002/0P=) و تمرین هوازی+مکمل سین‌بیوتیک (022/0P=)، پروتئین واکنشیC در هر 3 گروه تمرین هوازی+دارونما (001/0P=)، تمرین هوازی+مکمل سین‌بیوتیک (0001/0P=) و گروه مکمل سین‌بیوتیک (002/0P=) کاهش معناداری را نشان داد. سطوح سرمی گلوکز ناشتا، انسولین، شاخص مقاومت به انسولین، BMI و درصد چربی بدن در هر 3 گروه نیز کاهش داشت، اما این کاهش معنادار نبود. نتایج حاصل از آنوا در مقایسه بین گروهی تفاوت معناداری را در گروه‌های پژوهش نشان نداد ABI (292/0P=)، CAVI (303/0P=)، CRP (483/0P=)، انسولین (730/0P=).
بحث و نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد تمرین هوازی و مصرف سین‌بیوتیک در زنان یائسه دیابتی نوع2 می‌تواند بر روند بهبود شاخص‌های سختی شریانی و پروتئین واکنشی C مؤثر باشد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The effect of progressive aerobic exercise and synbiotic supplementation on arterial stiffness and C-reactive protein in postmenopausal women with type 2 diabetes
نویسندگان [English]
- Zahra Yavarpanah 1
- Ali Hasani 2
- Masumeh Ghorbani 3
1 Student, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Department of Physical Education, Shahrood University of Technology, Semnan, Iran.
2 Associate Professor at Departeman of Exrecise Physiology, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Shahrood University of technology, Shahrood, Iran.
3 Instructor of Sports Physiology Department, Faculty of Physical Education and Sports Sciences, Shahrood University of technology, Shahrood, Iran
چکیده [English]
Introduction and purpose: The aim of this study was to investigate the effect of aerobic exercise and synbiotic supplementation on arterial stiffness and CRP in postmenopausal women with type 2 diabetes.
Materials and methods: In this semi-experimental study, 39 women with type 2 diabetes were randomly divided into three groups: aerobic exercise + placebo, aerobic exercise + synbiotic supplement, and synbiotic supplement. The duration of the exercise program was12 weeks (three sessions per week, the main part of the exercise in the first session consisted of 25 minutes of activity with an intensity of 40-45% of the maximum reserve heart rate, and every two weeks, 5 minutes were added to the duration and 5% to the intensity of the activity. Subjects in the supplement group consumed onesynbiotic capsule with (1x109CFU) one hour after having lunch. ANOVA test and correlated t-test was used to check the inter-group difference and intra-group difference of the subjects.
Findings: Intra-group results showed that ABI increased significantly in the group of aerobic exercise + placebo (P=0.03) and aerobic exercise + synbiotic supplement (P=0.028). Also, ankle physical health index (CAVI) in the group of aerobic exercise+placebo (P=0.002) and aerobic exercise+synbiotic supplement (P=0.022), C reaction in all 3 groups of aerobic exercise+placebo (P=0.001) Aerobic exercise + synbiotic supplement (P=0.0001) and synbiotic supplement group (P=0.002) showed a significant decrease. Serum levels of fasting glucose, insulin, insulin resistance index, BMI and body percent were also decreased in all 3, but this rate was reduced. The results of ANOVA did not show any significant difference in the research groups in ABI (P=0.292), CAVI (P=0.303), CRP (P=0.483), insulin (P=0.730).
Discussion and conclusion: It seems that aerobic exercise and consumption of synbiotics in postmenopausal women with type 2 diabetes can be effective in improving arterial stiffness and C-reactive protein indices
کلیدواژه‌ها [English]
- "aerobic exercise"
- "synbiotic supplement"
- "type 2 diabetes"
- "arterial stiffness"
- "C-reactive protein"
)