نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
2 استادیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران.
3 استادیار فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
چکیده
زمینه و هدف: یکی از بیماریهای متابولیکی در جوامع گوناگون، بیماری دیابت نوع یک میباشد. نتایج تحقیقات نشان داده که فعالیت ورزشی و مصرف مکملها میتوانند اثرات مثبتی بر بهبود بیماریهای مختلف داشته باشند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر تعاملی تمرینات ورزشی و مصرف گزنه بر میزان آپلین بهعنوان یکی از آدیپوکاینهای مترشحه از بافت چربی موشهای مبتلا به دیابت نوع یک بود. روش تحقیق: برای این منظور، تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهصورت تصادفی به 4 گروه شامل گروه کنترل، گروه مصرف گزنه، گروه تمرین مقاومتی+گزنه و گروه تمرین استقامتی+گزنه تقسیم شدند. با استفاده از استرپتوزوتوسین، دیابت نوع یک به همه حیوانات القاء شد. بهجز گروه کنترل، سایر گروهها روزانه عصاره گزنه به میزان 1 میلیگرم/ کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. گروه تمرین مقاومتی+گزنه بالا رفتن از نردبان همراه با وزنههای متصل به دم را که بهطور تدریجی افزایش مییافت، به اجرا درآوردند. گروه تمرین استقامتی+گزنه نیز به فعالیت شنا پرداختند. پروتکلهای تمرین به مدت 8 هفته به اجرا درآمدند و در پایان هفته هشتم، از بطن چپ قلب حیوانات بهصورت مستقیم نمونه خون تهیه گردید. اندازهگیری آپلین پلاسما با استفاده از کیت آزمایشگاهی آپلین و به روش الایزا انجام شد. برای بررسی تغییرات وزن آزمون t وابسته، بهمنظور مقایسه میانگینها در گروههای مختلف، آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی و برای بررسی رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید و سطح معنیداری 0/05>p در نظر گرفته شد. یافتهها: آپلین در گروههای گزنه (0/04=p)، تمرین مقاومتی+گزنه (0/04=p) و گروه تمرین استقامتی+گزنه (0/0001=p) نسبت به کنترل افزایش معنیداری داشت؛ تغییرات این شاخص در گروه تمرین استقامتی+گزنه نسبت به گروه گزنه (0/02=p) و گروه تمرین مقاومتی+گزنه (0/04=p)؛ با افزایش معنیداری بیشتری همراه بود. در مقایسه میانگین وزن پیشآزمون و پسآزمون آزمودنیها، در گروههای کنترل، گزنه و تمرین مقاومتی+گزنه؛ کاهش معنیداری (0/0001=p)، مشاهده شد؛ اما این تغییرات در گروه تمرین استقامتی+ گزنه (0/89=p) معنیدار نبود. نتیجهگیری: بهبود سطح پلاسمایی آپلین در گروه تمرین استقامتی+گزنه در موشهای مبتلا به دیابت نوع یک، احتمالاً ناشی از اثر تعاملی تمرینات استقامتی و مصرف همزمان گزنه میباشد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The interactive effects of resistance, endurance trainings and consumption of nettle extract on plasma apelin levels and weight changes in diabetic type 1 rats
نویسندگان [English]
- Yousof Sarani Maram 1
- Majid Vahidian-Rezazadeh 2
- Hamed Fanaei 3
1 MSc Student of Exercise Physiology, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Sport Sciences, University of Sistan and Baluchestan, Zahedan, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Physiology, Zahedan University of Medical Sciences, Zahedan, Iran.
چکیده [English]
Background and Aim: Type 1 diabetes has been considered among of the metabolic diseases in various societies. Some research indicated that exercise and supplementation could have positive effects on the treatment of various diseases. The purpose of this study was to investigate the interactive effect of exercises and nettle consumption on the amount of apelin as an adipokine secreted from adipose tissue in rats with type1 diabetes mellitus. Materials and Methods: For this purpose, 40 male Wistar rats were randomly divided into four groups: control, nettle, resistance training+nettle, and endurance training+nettle groups. Using streptozotocin, type 1 diabetes was induced in all animals. All groups-except control group- received 1 mg/kg body weight daily of nettle extract. The "resistance training+nettle" group climbed a ladder with weights attached to the tail that gradually increased. Also, "endurance training+nettle" group practiced swimming. Training protocols were performed for eight weeks, and at the end of the eighth weeks, blood samples were taken directly from the left ventricle of the heart. Plasma apelin measurement was performed using the apelin laboratory kit by ELISA. Dependent t-test for determine weight changes; one-way ANOVA and Tukey's test for compare averages and Pearson correlation coefficient for the relationship between variables were used for statistical analysis and the significance level was set as pResults: Apelin showed significant increase in "nettle" (p=0.04), "resistance training+nettle" (p=0.04), and "endurance training+nettle" groups compared to the control group (p=0.0001). Changes in this index in "endurance training+nettle" group were more significant than "nettle" (p=0.02) and "resistance training+nettle" (p=0.04) groups. A significant decrease was observed in "control," "nettle," and "resistance training+nettle" groups (p=0.0001) for the weight of animals between pre and post-test, but it was not significant in "endurance training+nettle" group (p=0.89). Conclusion: Lack of weight losing and improvement in plasma apelin levels in "endurance training+nettle" group in rats with type1 diabetes is probably due to the interactive effect of endurance training with the simultaneous of the nettle consumption.
کلیدواژهها [English]
- Resistance training
- Endurance training
- Nettle extract
- Apelin
- Type1 diabetes