افسانه سادات رضوی؛ سعید نقیبی؛ علی برزگری
چکیده
زمینه و هدف: غلظت بالای نشانگرهای آسیب میوکارد در برابر غلظت نسبتا کم در بافت غیر قلبی، ویژگی قلب را حفظ می‌‌کند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ورزشی در وضعیت هایپوکسی و محدودیت جریان خون بر برخی شاخصهای آسیب میوکارد مردان فعال بود. روش‌‌تحقیق: تعداد 30 نفر از مردان فعال شهرستان اردبیل (میانگین سن 3/46 ± 38/56 ...
بیشتر
زمینه و هدف: غلظت بالای نشانگرهای آسیب میوکارد در برابر غلظت نسبتا کم در بافت غیر قلبی، ویژگی قلب را حفظ می‌‌کند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ورزشی در وضعیت هایپوکسی و محدودیت جریان خون بر برخی شاخصهای آسیب میوکارد مردان فعال بود. روش‌‌تحقیق: تعداد 30 نفر از مردان فعال شهرستان اردبیل (میانگین سن 3/46 ± 38/56 سال و شاخص توده بدنی 1/77 ± 24/45 کیلوگرم/مترمربع) انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی در وضعیت هایپوکسی (10 نفر، A-Hypo)، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (10 نفر، R-BFR) و کنترل (10 نفر، Con) قرار گرفتند. دو گروه تمرین در وضعیت هایپوکسی (از 25 تا 40 دقیقه) و تمرین با محدودیت جریان خون (از شدت 50 درصد تا 85 درصد یک تکرار بیشینه) به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته به انجام تمرینات منتخب با شرایط ویژه گروه خود پرداختند. تروپونین T درون سلولی قلب (cTnT)، تروپونین I قلبی (cTnI)، هموسیستئین (HCY) و نسبت LDL/HDL پلاسما با روش های استاندارد اندازه گیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی بونفرونی، و آزمون t زوجی در سطح 0/05>p استفاده گردید. یافته‌‌ها: پس از هشت هفته تمرین در وضعیت هایپوکسی و محدودیت جریان خون، cTnI، cTnT و HCY مردان فعال افزایش معنی دار و نسبت LDL/HDL آنان، کاهش معنیداری داشت (100/0=p). نتیجه‌‌گیری: هر دو مداخله اعمال شده، بهبود عوامل آسیب میوکاردی (cTnI، cTnT) و HCY که در شیوع آسیب‌‌های میوکاردی نقش دارند، را در پی داشت؛ لذا می‌‌تواند اثرات سازگاری بر میوکارد قلبی داشته باشد.
عظیمه محیر گیگلو؛ بابک نخستین روحی؛ لطفعلی بلبلی
چکیده
زمینه و هدف: نشانگرهای قلبی شاخصهایی هستند که در تشخیص آسیب بافت قلب و انفارکتوس حاد میوکارد استفاده میشوند. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی تاثیر یک وهله تمرین هوازی با دو شدت متفاوت بر تغییرات شاخصهای آسیب میوکارد شامل تروپونینI (CTnI) و کراتین کیناز MB (CK-MB) در مردان میانسال غیرورزشکار بود. روش تحقیق: شانزده ...
بیشتر
زمینه و هدف: نشانگرهای قلبی شاخصهایی هستند که در تشخیص آسیب بافت قلب و انفارکتوس حاد میوکارد استفاده میشوند. هدف از تحقیق حاضر ارزیابی تاثیر یک وهله تمرین هوازی با دو شدت متفاوت بر تغییرات شاخصهای آسیب میوکارد شامل تروپونینI (CTnI) و کراتین کیناز MB (CK-MB) در مردان میانسال غیرورزشکار بود. روش تحقیق: شانزده مرد میانسال غیرورزشکار و سالم (با میانگین سنی 71/6±20/41 سال، قد 77/5±96/176 سانتی‌متر و وزن 17/8±07/74 کیلوگرم) به‌صورت تصادفی انتخاب و به روش همگذر با فاصله 14 روز در مطالعه شرکت کردند. آزمودنیها ابتدا به طور تصادفی در یکی از دو گروه تجربی (هر کدام 8 نفر) تمرین با شدت متوسط (MI) تمرین با شدت بالا (HI) قرار گرفتند. گروه MI با شدت 60% حداکثر اکسیژن مصرفی و گروه HI با شدت 75% حداکثر اکسیژن مصرفی به مدت 30 دقیقه بر روی نوارگردان دویدند. نمونه‌های خونی قبل، بلافاصله و 4 ساعت بعد از فعالیت گرفته شد. از آزمونهای آماری آنالیز واریانس با اندازهگیری های مکرر و t مستقل جهت تحلیل آماری دادهها استفاده شد. سطح معنیداری برابر 05/0>p بود. یافته ها: افزایش معنیداری در میزان CK-MB بلافاصله و 4 ساعت بعد از تمرین نسبت به حالت پایه در هر دو گروه MI (001/0p<) و HI (001/0p<) مشاهده شد، درحالی که افزایش میزان cTnI فقط 4ساعت بعد از تمرین در هر دو گروه نسبت به حالت پایه و بلافاصله بعد معنیدار بود (001/0>p). به علاوه، میزان افزایش CK-MB (003/0p=) و CTnI (001/0p=) در گروه HI نسبت به گروه MI، 4 ساعت بعد از تمرین به طور معنیداربیشتر بود. نتیجه گیری: بنابر نتایج تحقیق هر دو شدت متوسط و بالا باعث افزایش نشانگرهای آسیب قلبی می شوند، ولی به نظر می رسد تمرین با شدت بالا آسیب بیشتری به بافت میوکارد قلبی می زند.
