محمد عزیزی؛ رستگار حسینی
چکیده
زمینه و هدف: تحقیقات علمی نشان میدهد که زندگی کم تحرک، خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی (CVD) را افزایش میدهد، به طوری که افراد کم تحرک دو برابر بیشتر از افراد فعال در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی – عروقی قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی - عروقی در دانشجویان پسر انجام شد. روش ...
بیشتر
زمینه و هدف: تحقیقات علمی نشان میدهد که زندگی کم تحرک، خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی (CVD) را افزایش میدهد، به طوری که افراد کم تحرک دو برابر بیشتر از افراد فعال در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی – عروقی قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی - عروقی در دانشجویان پسر انجام شد. روش تحقیق: 30 آزمودنی پسر با میانگین سنی 1/27±23/7 سال، و شاخص توده بدن 2/69±23/7 کیلوگرم بر متر مربع به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سطح فعالیت بدنی آزمودنیها توسط پرسشنامه استاندارد بک (Baecke)، و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی شامل: کلسترول (TC)، تری گلیسیرید (TG)، لیپوپروتئین کم چگال (LDL-C)، لیپوپروتئین پر چگال (HDL-C)، فشار خون سیستولیک (SBP) و فشار خون دیاستولیک (DBP) با روش های معتبر اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی مناسب شامل آزمون کلموگروف – اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 0/05>p استفاده شد. یافتهها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح فعالیت بدنی رابطه منفی و معنیداری با سطح کلسترول خون و LDL دارد (0/02>p). در حالی که بین سطح فعالیت بدنی با HDL و TG خون ارتباط معنیداری (0/05<p) مشاهده نشد. از سوی دیگر نتایج این مطالعه نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی با توده چربی بدن (p<0/001)، درصد چربی بدن (p<0/005) و شاخص توده بدن (p<0/003) ارتباط منفی و معنیداری وجود دارد. همچنین بین فشار خون سیستول و دیاستول با سطح فعالیت بدنی ارتباط معنی داری بدست نیامد. نتیجه گیری: انتخاب سبک زندگی فعال علاوه بر حفظ شاخص توده بدن در دامنه مناسب و کاهش چربی اضافی، موجب کنترل و پیشگیری از عوامل خطرزای قلبی – عروقی میشود و بدین ترتیب سطح سلامت جسمانی را ارتقاء میبخشد.
