عباس فرجاد پزشک؛ حیدر صادقی؛ محمد شریعت زاده؛ زهرا صفایی پور
چکیده
زمینه و هدف: سفتی سطح ورزشی به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر نیروهای رد و بدل شده بین ورزشکار و سطح میتواند بر فرکانس و شدت آسیبهای ورزشی تأثیر گذار باشد. هدف این تحقیق تأثیر سفتی سطوح ورزشی بر رفتار بیومکانیکی اندام تحتانی طی هاپینگ بود. روش تحقیق: سفتی اندام تحتانی، سفتی مفاصل زانو، مچ پا و نیروی عکس‌العمل زمین 15 مرد جوان در ...
بیشتر
زمینه و هدف: سفتی سطح ورزشی به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر نیروهای رد و بدل شده بین ورزشکار و سطح میتواند بر فرکانس و شدت آسیبهای ورزشی تأثیر گذار باشد. هدف این تحقیق تأثیر سفتی سطوح ورزشی بر رفتار بیومکانیکی اندام تحتانی طی هاپینگ بود. روش تحقیق: سفتی اندام تحتانی، سفتی مفاصل زانو، مچ پا و نیروی عکس‌العمل زمین 15 مرد جوان در دامنه سنی30-18 سال و دامنه وزنی 60 تا 88 کیلوگرم در تکالیف هاپینگ روی پنج سطح با سفتی 200 تا 500 کیلونیوتن بر متر با استفاده از صفحه نیرو و سیستم آنالیز حرکت مورد اندازهگیری قرار گرفت. یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد در پارامتر سفتی اندام بین سطح 200 و صفحه نیرو (04/0p=)؛ بین سطح 300 و صفحه نیرو (03/0p=)؛ بین 400 و صفحه نیرو (007/0p=)، در حداکثر نیروی عکس العمل بین سطح 200 و صفحه نیرو (01/0p=)؛ بین سطح 200 و 500 (003/0p=) و در سفتی مفصل مچ پا بین سطح 300 و 400 (04/0p=) تفاوت معنیداری مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد بر خلاف تصور رایج که عنوان میکند افزایش سفتی سطح موجب کاهش سفتی اندام میشود و برعکس، تعامل بین سفتی سطح و سفتی اندام تنها به دامنه سفتی کم و نزدیک به سفتی اندام محدود میشود و در دامنه سفتی بیشتر این فرض منطقی به نظر نمیرسد.
