نبی شمسائی؛ هادی عبدی؛ زهرا آبادی
چکیده
زمینه و هدف: استفاده همزمان از داروهای استاتینی و تمرینات استقامتی ممکن است اثربخشی بهتری در درمان و پیشگیری از ناهنجاریهای قلبی-عروقی از قبیل انفارکتوس میوکارد داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر ترکیب تمرینات ورزشی استقامتی و مصرف داروی آتورواستاتین بر ویژگیهای اسپرم و سطح هورمونهای جنسی سرم موشهای صحرایی نر ...
بیشتر
زمینه و هدف: استفاده همزمان از داروهای استاتینی و تمرینات استقامتی ممکن است اثربخشی بهتری در درمان و پیشگیری از ناهنجاریهای قلبی-عروقی از قبیل انفارکتوس میوکارد داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر ترکیب تمرینات ورزشی استقامتی و مصرف داروی آتورواستاتین بر ویژگیهای اسپرم و سطح هورمونهای جنسی سرم موشهای صحرایی نر نژاد ویستار مبتلا به آنفارکتوس میوکارد بود. روش تحقیق: تعداد 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 250-210 گرم، بهطور تصادفی به چهار گروه مساوی (هفت سر موش در هر گروه) کنترل، آتورواستاتین، تمرین استقامتی، و آتورواستاتین+ تمرین استقامتی تقسیم شدند. برای ایجاد انفارکتوس میوکارد، از تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین به میزان 150 میلیگرم/کیلوگرم وزن بدن در دو روز متوالی، استفاده شد. پس از القاء انفارکتوس میوکارد، برنامه تمرینی و مداخله دارویی آغاز گردید. برنامه تمرین ورزشی شامل دویدن روی نوارگردان (با سرعت 16-10 متر بر دقیقه و 50-10 دقیقه در روز) به مدت هشت هفته، پنج روز در هفته بود. گروههای آتورواستاتین و آتورواستاتین+ تمرین ورزشی؛ روزانه میزان 10 میلیگرم/کیلوگرم آتورواستاتین به صورت گاواژ دریافت کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، خونگیری و تشریح انجام شد. اندازهگیری شاخصهای سرمی با روش الایزا صورت گرفت. همچنین برای ارزیابی ویژگیهای اسپرمها، اپیدیدیم از بافت بیضه جدا و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و شفه در سطح معنیداری 05/0≥p استخراج گردید. یافتهها: تمرین استقامتی، مصرف آتورواستاتین و ترکیب تمرین و دارو، باعث کاهش معنیدار در تعداد اسپرم، درصد اسپرمهای زنده، میزان تحرک اسپرمها، سطح تستوسترون، هورمون لوتئینی (LH)، هورمون محرک فولیکول (FSH)، لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL)، کلسترول و تریگلیسرید سرمی؛ و افزایش معنیدار لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) در رتهای مبتلا به آنفارکتوس میوکارد شد. نتیجهگیری: تمرین استقامتی، مصرف آتورواستاتین و ترکیب آنها، اگر چه موجب بهبود نیمرخ لیپیدی گردید، اما بر سطوح هورمونهای جنسی، نشانگرهای اسپرمی و در نتیجه عملکرد تولیدمثلی موشهای صحرایی نر مبتلا به آنفارکتوس میوکارد؛ اثر نامطلوب داشت.
نبی شمسائی
چکیده
زمینه و هدف: محدودیت جریان خون با تغییرات فیزیولوژیکی متعددی در نورونها همراه است که در نهایت به مرگ سلولی منجر خواهد شد. شواهد نشان میدهد که فعالیت بدنی اثرات محافظت عصبی دارد و میتواند از مغز در برابر آسیب های ناشی از محدودیت جریان خون محافظت کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر 4 هفته تمرین استقامتی بر سطح عامل نکروزیس تومور ...
بیشتر
زمینه و هدف: محدودیت جریان خون با تغییرات فیزیولوژیکی متعددی در نورونها همراه است که در نهایت به مرگ سلولی منجر خواهد شد. شواهد نشان میدهد که فعالیت بدنی اثرات محافظت عصبی دارد و میتواند از مغز در برابر آسیب های ناشی از محدودیت جریان خون محافظت کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر 4 هفته تمرین استقامتی بر سطح عامل نکروزیس تومور آلفا، اینترلوکین-6 و اینترلوکین-1 بتا هیپوکامپ پس از محدودیت جریان خون- خونرسانی مجدد مغز در موشهای صحرایی نر صورت گرفت. روش تحقیق: تعداد 21 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه کنترل، محدودیت جریان خون و تمرین- محدودیت جریان خون تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته بر روی نوارگردان دویدند. ایسکمی مغزی با انسداد شریانهای کاروتید مشترک به مدت 20 دقیقه ایجاد شد. سطح سایتوکاین ها با روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنیداری 0/05≥p، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: تمرین استقامتی موجب کاهش معنی دار سطح عامل نکروزیس تومور آلفا (0/04=p)، اینترلوکین-6 (0/003=p) و اینترلوکین-1 بتا (0/004=p) شد. نتیجهگیری: تمرین بدنی استقامتی می تواند با کاهش التهاب ناشی از محدودیت جریان خون، در مقابل آسیب ها و اختلالات ناشی از محدودیت جریان خون- خونرسانی مجدد مغز در ناحیه هیپوکامپ، اثر محافظتی داشته باشد.