زهره ضیغمی؛ آقاعلی قاسم نیان؛ سمانه هادی
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به نقش روی در فعال‌‌سازی آنزیم‌‌های ضد اکسایشی، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی شدید و مصرف مکمل روی بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون‌‌پراکسیداز و ظرفیت ضد اکسایشی تام عضلۀ اسکلتی موش‌‌های صحرایی نر ویستار بود. روش تحقیق: در این پژوهش، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در چهار ...
بیشتر
زمینه و هدف: با توجه به نقش روی در فعال‌‌سازی آنزیم‌‌های ضد اکسایشی، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین استقامتی شدید و مصرف مکمل روی بر فعالیت آنزیم گلوتاتیون‌‌پراکسیداز و ظرفیت ضد اکسایشی تام عضلۀ اسکلتی موش‌‌های صحرایی نر ویستار بود. روش تحقیق: در این پژوهش، 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی در چهار گروه (هر گروه 8 سر موش) شامل گروه کنترل، تمرین، مکمل روی، و تمرین + مکمل قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی شامل هشت هفته اجرای تمرین استقامتی بر روی نوارگردان (پنج جلسه در هفته) بود. در گروه‌‌های مکمل روی و روی+تمرین میزان 227 میلی‌‌گرم سولفات روی در هر 100 میلی‌‌لیتر آب در دورۀ هشت هفته‌‌ای مصرف شد. آب و غذای مصرفی به صورت آزادانه در اختیار نمونه‌‌ها قرار گرفت و 48 ساعت بعد از اتمام آخرین جلسۀ تمرینی و پس از هشت ساعت ناشتایی، همه موش‌‌ها تشریح شدند و عضلۀ دوقلوی موش‌‌ها جدا گردید. با استفاده از روش اسپکتروفتومتری میزان آنزیم گلوتاتیون‌‌پراکسیداز و ظرفیت ضد اکسایشی تام عضلۀ دوقلو سنجش شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌‌داری 05/0≥p استفاده شد. یافته‌‌ها: هشت هفته تمرین استقامتی شدید همراه با مصرف مکمل روی، سبب افزایش معنی‌‌دار میزان آنزیم گلوتاتیون‌‌پراکسیداز عضلۀ دوقلو نسبت به اجرای تمرین استقامتی شدید به تنهایی شد (0/001=p). علاوه بر این، اجرای تمرین استقامتی شدید سبب کاهش معنی‌‌دار میزان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز عضلۀ دوقلو نسبت به گروه کنترل (0/03=p) شد. همچنین، تمرین استقامتی شدید همراه با مصرف مکمل روی موجب افزایش ظرفیت ضد اکسایشی تام عضلۀ دوقلو نسبت به مصرف مکمل (0/008=p) و اجرای تمرین (0/001=p) شد. نتیجهگیری: با توجه به تاثیر مکمل روی همراه با تمرین استقامتی شدید بر افزایش سطح آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و ظرفیت ضد اکسایشی تام، احتمالاً مکمل روی مانع از کاهش آنزیم ضد اکسایشی و عوارض ناشی از تمرینات استقامتی شدید خواهد شد.
بهلول قربانیان؛ آقاعلی قاسم نیان
چکیده
زمینه و هدف: سایتوکاین های پیش التهابیعامل نکروز توموری آلفا (TNF-α) و ضد التهابی اینترلوکین-10 (IL-10) به ترتیب نقش مهمی در ایجاد و جلوگیری از التهاب سیستمیک و بروز بیماری های ناشی از چاقی از جمله بیماری عروق کرونر (CAD) دارند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی TNF-α، IL-10، مقاومت انسولینی ...
بیشتر
زمینه و هدف: سایتوکاین های پیش التهابیعامل نکروز توموری آلفا (TNF-α) و ضد التهابی اینترلوکین-10 (IL-10) به ترتیب نقش مهمی در ایجاد و جلوگیری از التهاب سیستمیک و بروز بیماری های ناشی از چاقی از جمله بیماری عروق کرونر (CAD) دارند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی بر مقادیر پلاسمایی TNF-α، IL-10، مقاومت انسولینی و نیمرخ چربی در نوجوانان پسر دارای اضافه وزن و چاق بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی 28 آزمودنی (سن 1/89±16/93 سال، وزن 9/98±88/07 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 2/55±28/35 کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرین به مدت 8 هفته، 4 روز در هفته، 70 دقیقه در هر جلسه اجرا شد. نمونه های خونی قبل و بعد تمرین جهت ارزیابی متغیرهای مورد نظر گرفته شد. سطوح پلاسمائی TNF-α وIL-10 با استفاده روش الایزای ساندویچی با کیت های تجاری اندازه گیری شدند. دادهها با آزمون آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری pیافته ها: نتایج نشان داد بعد از مداخله تمرین مقادیر پلاسمائی TNF-α و IL-10 گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی دار نداشت (به ترتیب 0/32= p و 0/53= p ) اما مقادیر متغیرهای شاخص مقاومت انسولینی، تری گلسیرید، کلسترول تام، نسبت لیپوپروتئین کم چگال به لیپوپروتئین پرچگال، نسبت کلسترول تام به لیپوپروتئین پرچگال، درصد چربی بدن، شاخص توده بدنی و اندازه دور کمر در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل در اثر تمرین، کاهش معنی دار و حداکثر اکسیژن مصرفی، افزایش معنی داری داشت p<0.05)). نتیجهگیری: به نظر می رسد تمرین استقامتی تناوبی ترکیبی به مدت 8 هفته برای کنترل وزن، کاهش چربی های خون و بهبود آمادگی هوازی مناسب است، اما پتانسیل ایجاد تغییرات مطلوب در سایتوکاین هایی مثل TNF-α و IL-10 را ندارد. احتمالاً انجام این تمرینات با شدت و حجم بالا کارساز خواهد بود؛ موضوعی که نیاز به مطالعات بیشتر دارد.
