حسن نقی زاده؛ فائزه حیدری؛ زهرا رستمی
چکیده
زمینــه و هــد‌ف: استفاده از گیاهان د‌ارویی همراه با تمرین ورزشی، به دلیل تعد‌یل پاسخ‌‌های التهابی و اکسایشی، به ویژه در افراد چاق بسیار مورد توجه قرار گرفته است. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مکمل یاری چای سبز، بر سطوح سرمی استیل کولین استراز (AChE)، آمیلوئید بتا-42 (Aβ42) و ...
بیشتر
زمینــه و هــد‌ف: استفاده از گیاهان د‌ارویی همراه با تمرین ورزشی، به دلیل تعد‌یل پاسخ‌‌های التهابی و اکسایشی، به ویژه در افراد چاق بسیار مورد توجه قرار گرفته است. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مکمل یاری چای سبز، بر سطوح سرمی استیل کولین استراز (AChE)، آمیلوئید بتا-42 (Aβ42) و مالون دی آلد‌ئید (MDA) در مرد‌ان سالمند چاق تمرین نکرد‌ه بود. روش تحقیـق: بد‌ین منظور، 48 مرد سالمند چاق (میانگین سنی 16/3±42/65 سال و شاخص تود‌ه بد‌نی 15/1±93/30 کیلوگرم/متر مربع) به طور تصاد‌فی به چهار گروه 12 نفری شامل HIIT، مکمل چای سبز، HIIT +مکمل چای سبز و کنترل - د‌ارونما تقسیم شدند. مداخله HIIT به صورت هشت هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. مکمل چای سبز در قالب 6 کپسول در روز به میزان 450 میلیگرم توسط گروههای هدف د‌ریافت شد. نمونه‌‌گیری 48 ساعت قبل و بعد از آخرین جلسه تمرین صورت گرفت و شاخص های AChE و Aβ42 به روش الایزا و میزان MDA به روش TBARS سنجش شد. نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس دو راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0>p استخراج گردید. یافته‌‌هــا: بیشترین تغییرات (کاهش) معنیدار در شاخص تود‌ه بدن (01/0=p، 50/3 درصد) و درصد چربی بدن (0001/0=p، 07/11 درصد)؛ و بیشترین افزایش معنیدار در حد‌اکثر اکسیژن مصرفی (02/0=p، 22/9 درصد) بعد از هشت هفته تمرین +HIIT مکمل چای سبز مشاهده شد. اثر توام HIIT و مکمل چای سبز سبب کاهش معنیدار AChE (0001/0=p، 91/19 درصد)، Aβ42 (0001/0=p، 99/27 درصد) و MDA (01/0=p، 09/26 درصد) شد. به علاوه، HIIT به طور معنیداری AChE (02/0=p، 67/15 درصد)، Aβ42 (01/0=p، 22/16درصد) و MDA (01/0=p، 14/14 درصد) را کاهش داد و مکمل چای سبز فقط موجب کاهش معنیدار Aβ42 (02/0=p، 19/6 درصد) گردید. نتیجه‌‌گیــری: مداخله توام HIIT با مکمل چای سبز، نسبت به اثر هر کد‌ام به تنهایی، باعث بهبود بیشتر شاخصهای التهابی و اکسایشی در مرد‌ان سالمند چاق میشود.
عبدالله حسینلو؛ رقیه پوزش جدیدی؛ کریم آزالی علمداری؛ جبار بشیری؛ میرعلی رضا نورآذر
چکیده
زمینه و هدف: در مورد تاثیر توام تمرین و کورکومین بر آثار سمی آرسنیک در مغز، اطلاعات اندکی موجوداست. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف کورکومین بر مالون دی آلدهید (MDA)، نیتریت، هموسیستئین و بیان کاسپازهای 3، 8 و 9 مغز موش های صحرائی تحت مواجهه با آرسنیک به اجرا درآمد. روش‌تحقیق: در این مطالعه تجربی، تعداد 48 سر موش ...
بیشتر
زمینه و هدف: در مورد تاثیر توام تمرین و کورکومین بر آثار سمی آرسنیک در مغز، اطلاعات اندکی موجوداست. این تحقیق با هدف بررسی تأثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) و مصرف کورکومین بر مالون دی آلدهید (MDA)، نیتریت، هموسیستئین و بیان کاسپازهای 3، 8 و 9 مغز موش های صحرائی تحت مواجهه با آرسنیک به اجرا درآمد. روش‌تحقیق: در این مطالعه تجربی، تعداد 48 سر موش صحرائی نر به شش گروه شامل آرسنیک+تمرین، آرسنیک+کورکومین، توام (آرسنیک+تمرین+ کورکومین)، آرسنیک، کنترل اتانول و کنترل آب مقطر تقسیم شدند. آرسنیک به مدت 6 هفته روزانه از طریق آب آشامیدنی با دوز پنج میلیگرم بر هر کیلوگرم وزن بدن و کورکومین روزانه با دوز 15 میلیگرم بر هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ خورانده شد. تمرین HIIT به مدت شش هفته با تکرار پنج روز در هفته، مشتمل بر 60 دقیقه تمرین تناوبی در هر جلسه (هر تناوب شامل چهار دقیقه دویدن با شدت 90-85 درصد vVO2max و دو دقیقه ریکاوری فعال با شدت 60–50 درصد vVO2max) به اجرا درآمد. از روش‌های الایزا، وسترن بلات و واکنش های اسید تیوباربیتوریک و‌گریس به ترتیب برای اندازه گیری هموسیستئین، بیان کاسپازها، غلظت MDA و نیتریت مغزی استفاده شد. داده‌ها با روش تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0>p تحلیل شدند. یافته‌ها: مواجهه با آرسنیک، سبب افزایش بیان کاسپازهای 3، 8 و 9 و مقدار MDA و هموسیستئین مغز شد (05/0>p). هر سه مداخله شامل تمرین، کورکومین و یا اثر توام آن ها در مقایسه با گروه کنترل معمولی، افزایش MDA مغزی ناشی از آرسنیک را برطرف کرد (05/0> p)، ولی موجب اصلاح کامل افزایش هموسیستئین نشد (05/0<p). از طرف دیگر، بیان کاسپازهای 8 و 9 مغز، تنها در گروه توام به سطوح مشابه با گروه کنترل معمولی رسید (05/0>p). نتیجه‌گیری: مواجهه با آرسنیک می‌تواند به افزایش هموسیستئین، پراکسیداسیون لیپیدی و فعال‌شدن مسیرهای درونی و بیرونی آپوپتوزیس در مغز موش ها منجر شود. با این که انجام تمرین، مصرف کورکومین و اثر توام آن ها، از پراکسیداسیون لیپیدی مغزی ناشی از آرسنیک جلوگیری کرد، ولی در مورد سایر متغیرها، فقط در گروههای مصرف کورکومین اثرات مفید قابل ملاحظه ای مشاهده شد. همچنین اثر آرسنیک بر افزایش فعالیت مسیرهای داخلی و خارجی آپوپتوزیس مغز، فقط در گروه توام به طور کامل مهار گردید. با این حال، به دلیل پاره ای محدودیت ها و کمبود تحقیقات انسانی، به بررسی‌های بیشتر نیاز است.
لطفعلی بلبلی؛ بهمن میرزایی؛ نوید لطفی
چکیده
زمینه و هدف: علاوه بر عوامل جسمانی، فیزیولوژیکی، روان شناختی و تکنیکی، عوامل محیطی از قبیل دما نیز بر اجرای ورزشکاران و به‌ویژه سلامت آن ها اثر گذارند. از این رو، در مطالعه حاضر سعی شد که تأثیر شرایط دمایی مختلف بر سطح شاخصهای التهابی و استرس اکسایشی کشتی گیران نوجوان بررسی گردد. روش تحقیق: تعداد 21 نفر از کشتی گیران نوجوان ...
بیشتر
زمینه و هدف: علاوه بر عوامل جسمانی، فیزیولوژیکی، روان شناختی و تکنیکی، عوامل محیطی از قبیل دما نیز بر اجرای ورزشکاران و به‌ویژه سلامت آن ها اثر گذارند. از این رو، در مطالعه حاضر سعی شد که تأثیر شرایط دمایی مختلف بر سطح شاخصهای التهابی و استرس اکسایشی کشتی گیران نوجوان بررسی گردد. روش تحقیق: تعداد 21 نفر از کشتی گیران نوجوان باشگاه های استان کردستان (سن: 0/8±15/04 سال، وزن: 12/67±59/20 کیلوگرم، قد: 7/39±163/47 سانتی متر، چربی بدن: 3/39±10/03 درصد) در مطالعه حاضر شرکت کردند. بر اساس ویژگی های ترکیب بدن و آنتروپومتریکی آزمودنی‌ها به سه گروه تقسیم شدند. پس از ایجاد شرایط دمایی مورد نظر (دماهای 10، 18 و 30 درجه سانتی گراد) از آزمودنی‌ها خواسته شد که پروتکل تمرینی مبتنی بر فنون کشتی را انجام دهند. نمونه‌های خونی در زمان های قبل از فعالیت، بلافاصله و 30 دقیقه بعد از فعالیت جمع‌آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 0/05>p استفاده شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که سطح اینترلوکین -6 (0/01=p) و عامل نکروز دهنده توموری آلفا (0/01=p) در گروه دمای بالا پس از فعالیت افزایش معنیداری دارد و تغییر معنیداری در سایر گروه‌ها مشاهده نشد. همچنین، میزان افزایش اینترلوکین -6 در گروه دمای بالا بیشتر بود و بین گروه دمای طبیعی و دمای بالا (0/001=p) و گروه دمای پایین و دمای بالا (0/001=p) تفاوت معنیداری مشاهده شد. علاوه بر این، تغییرات درون‌گروهی مالوندیآلدئید در هر سه گروه از نظر آماری معنیدار نبود (0/56=p). همچنین، بین تغییرات گروه‌ها اختلاف معنیداری مشاهده نشد (0/25=p). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد فشار گرمایی می‌تواند سبب تشدید التهاب و استرس اکسایشی در کشتی گیران نوجوان شود. از این رو، با توجه به حساس بودن دوره نوجوانی توصیه میشود که به دمای سالن های تمرینی و مسابقات این رده سنی توجه ویژه‌ای صورت گیرد.
