رامین امیرساسان؛ امیر شکیب؛ جواد وکیلی
چکیده
زمینه و هدف: به تازگی ال-سیترولین به عنوان یک مکمل کارآمدتر نسبت به ال– آرژنین، برای تولید نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ارائه شده است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک هفته مکملسازی سیترولین- مالات، ال- آرژنین و ترکیب آن ها بر شاخصهای فشار سوختوسازی، فشار خون و عملکرد مردان کشتیگیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمهتجربی، 40 کشتـیگیـر ...
بیشتر
زمینه و هدف: به تازگی ال-سیترولین به عنوان یک مکمل کارآمدتر نسبت به ال– آرژنین، برای تولید نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ارائه شده است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک هفته مکملسازی سیترولین- مالات، ال- آرژنین و ترکیب آن ها بر شاخصهای فشار سوختوسازی، فشار خون و عملکرد مردان کشتیگیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمهتجربی، 40 کشتـیگیـر (25-19ساله با میانگین وزنی 90-60 کیلوگرم و میزان چربی20-12 درصد) انتخاب و به صورت تصادفی و دوسویهکور، در چهار گروه همگن شامل مکملسازی یک هفته ای ال- آرژنین (چهار گرم در روز)، سیترولین-مالات (چهار گرم در روز)، ترکیبی (دو گرم از هر کدام در روز) و دارونما قرار گرفتند. در ابتدا و پس از نمونهگیری اولیه خونی، کشتیگیرانی آزمون شبیهسازی شده کشتی را اجرا کردند و سپس نمونه خونی ثانویه پنج دقیقه بعد از آزمون، اخذ گردید. بعد از یک هفته مکملسازی، مجدداً پروتکل تمرینی و اخذ نمونههای خونی تکرار شد و غلظت لاکتات، اوره و توان بیهوازی و هوازی شرکت کنندگان اندازهگیری گردید. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی، درسطح معنیداری 0/05 >p تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: یک هفته مکملسازی ستیرولین-مالات و مکمل ترکیبی باعث افزایش معنیدار اوره و کاهش معنیدار لاکتات خون متعاقب آزمون شبیهسازی شده کشتی گردید (0/01=p). توان بیهوازی تنها در گروه مکملسازی ترکیبی به طور معنیداری بهبود یافت (0/001=p). از طرف دیگر، هر سه نوع مداخله باعث افزایش توان هوازی، نیتریک اکساید (NO) استراحتی و پاسخ NO به آزمون شبیـهسـازی شـده گردیـدنـد (0/001=p). با این حال، هیچ یک از مداخلات فوق الذکر تأثیری بر فشار خون شرکت کنندگان نداشت (0/05<p). نتیجهگیری: به نظر میرسد مکملسازی ترکیبی سیترولین-مالات با ال-آرژنین، باکاهش شاخصهای استرس سوخت و سازی و خستگی (تولید لاکتات) ناشی از رقابت کشتی، باعث بهبود عملکرد این ورزشکاران میشود.
سید رضا میرجوادی؛ ساناز میرزایان شانجانی؛ یاسر کاظم زاده
چکیده
زمینه و هدف: تحقیقات زیادی نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض اکسیژن زیاد، با تأثیر مثبت بر بازگشت به حالت اولیه عملکرد ورزشی را بهبود میبخشند.هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر استفاده از مکمل اکسیژن در وهلههای ریکاوری بر پاسخ لاکتات، اسیدیته و بیکربنات خون در شناگران تمرین کرده جوان بود. روش تحقیق: در این مطالعه، 20 شناگر تمرین ...
بیشتر
زمینه و هدف: تحقیقات زیادی نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض اکسیژن زیاد، با تأثیر مثبت بر بازگشت به حالت اولیه عملکرد ورزشی را بهبود میبخشند.هدف از این تحقیق، تعیین تأثیر استفاده از مکمل اکسیژن در وهلههای ریکاوری بر پاسخ لاکتات، اسیدیته و بیکربنات خون در شناگران تمرین کرده جوان بود. روش تحقیق: در این مطالعه، 20 شناگر تمرین کرده با میانگین سنی 20 تا 28 سال بهطور تصادفی به دو گروه (10 نفر گروه تجربی و 10 نفر گروه کنترل) تقسیم شدند. آزمودنیها پس از گرم کردن، شنای کرال سینه را با 80 تا 90 درصد رکورد به دست آمده و استراحت 1:30 دقیقهای طی 12 بار در طول استخر اجرا کردند. پروتکل گروه تجربی شامل استفاده از مکمل اکسیژن با غلظت 40 درصد و ۱۰ لیتر در دقیقه به صورت مکمل و استنشاق توسط ماسک متصل به سیلندر در وهلههای ریکاوری (استراحت 1:30 دقیقهای) و در گروه کنترل وهلههای ریکاوری بهصورت غیرفعال بود. نمونه خون آزمودنیها قبل و بعد از تمرین از سیاهرگ ورید بازویی گرفته شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه میانگین بین گروهی و از آزمون تی همبسته برای مقایسه درون گروهی بهره برداری گردید. تمام عملیات آماری پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و سطح معنیداری 05/0>p به اجرا درآمد.یافتهها: نتایج نشان داد میانگین میزان لاکتات، PH و بیکربنات خون شناگران دو گروه قبل و بعد از تمرین به لحاظ آماری تفاوت معنیداری داشت (001/0=p) به طوری که پس از فعالیت ورزشی شدید میزان لاکتات خون در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری کمتر بود (003/0=p)، همچنین میزان PH بعد از فعالیت ورزشی شدید در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (035/0=p). میانگین میزان بی کربنات خون شناگران نیز در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معنیداری بالاتر بود (000/0=p). نتیجهگیری: با توجه به یافتههای تحقیق حاضر بهنظر میرسد، استفاده از مکمل اکسیژن حین فعالیت ورزشی شدید بر لاکتات، اسیدیته و بی کربنات خون مؤثر است و میتواند به عنوان یک روش مداخلهای تأثیرگذار در بازیابی شرایط فیزیولوژیک بدن طی تمرینات مورد توجه قرار گیرد.
مسعود جمشیدی حسین آبادی؛ علی جمشیدی حسین آبادی؛ ناصر بهپور
چکیده
زمینهوهدف: در طول دو دهه گذشته، استفاده از مکمل های اسیدآمینه ای برای پیشرفت در عملکرد ورزشی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف مکمل ال - آرژینین بر پاسخ هورمون رشد، لاکتات و گلوکز سرم به فعالیت هوازی در دانش آموزان پسر بود. روشتحقیق: آزمودنی های این پژوهش تعداد 10 دانش آموز ورزشکار با دامنه سنی 16 تا 18 سال بودند. ...
بیشتر
زمینهوهدف: در طول دو دهه گذشته، استفاده از مکمل های اسیدآمینه ای برای پیشرفت در عملکرد ورزشی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف مکمل ال - آرژینین بر پاسخ هورمون رشد، لاکتات و گلوکز سرم به فعالیت هوازی در دانش آموزان پسر بود. روشتحقیق: آزمودنی های این پژوهش تعداد 10 دانش آموز ورزشکار با دامنه سنی 16 تا 18 سال بودند. مطالعه به صورت نیمه تجربی تصادفی، دو سوکور و متقاطع در یک موقعیت پایه و دو موقعیت مصرف مکمل 1/0 گرم/کیلوگرم/وزن بدن و دارونما )نشاسته( انجام شد. آزمودنی ها در سه مرحله فعالیت دوی هوازی )دویدن با شدت درک فشار بورگ 15 معادل 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 30 دقیقه( شرکت کردند. مرحله اول قبل از دریافت مکمل و دارونما و مرحله دوم و سوم بعد از دریافت دوره های سه روزه مکمل و دارونما انجام شد. خون گیری از ورید بازویی در مرحله اول، قبل و بعد از آزمون هوازی و در مرحله دوم و سوم بعد از دریافت مکمل و دارونما و بلافاصله پس از آزمون دوی هوازی به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون t همبسته در سطح معناداری 0/05>p بهره برداری شد. یافتهها: افزایش معنی داری پس از مصرف مکمل ال- آرژینین همراه با تمرین، بر پاسخ هورمون رشد سرم مشاهده گردید (0/0001= p) در حالی که در میزان گلوکز (0/11=p ) و لاکتات سرم (0/09=p) تغییر معنی داری ایجاد نگردید. نتیجهگیری: استفاده از مکمل ال- آرژینین می تواند برای ورزشکاران شرکت کننده در فعالیت های هوازی مفید باشد؛ اما پیشنهاد می شود دوزهای بالاتر این مکمل در دوره های طولانی تر مصرف نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.