مونا مهاجر؛ رو ح اله حق شناس
چکیده
زمینه و هدف: امروزه پروتئین جدیدی به نام آسپروسین کشف شده است که در تنظیم قند خون نقش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی فزآینده بر بیان ژن آسپروسین و مالون دی آلدئید (MDA) بافت قلب رتهای نر مبتلا به دیابت بود. روش تحقیق: تعداد 32 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به چهار گروه (هر گروه هشت سر موش) کنترل، تمرین، ...
بیشتر
زمینه و هدف: امروزه پروتئین جدیدی به نام آسپروسین کشف شده است که در تنظیم قند خون نقش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی فزآینده بر بیان ژن آسپروسین و مالون دی آلدئید (MDA) بافت قلب رتهای نر مبتلا به دیابت بود. روش تحقیق: تعداد 32 سر رت نر بالغ نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به چهار گروه (هر گروه هشت سر موش) کنترل، تمرین، دیابت، و تمرین + دیابت تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن رت‌ها با تزریق استروپتوزوسین، پروتکل تمرین هوازی فزآینده به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته اجرا شد و پس از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین، نمونه‌برداری بافت قلب و سرم از رت‌ها صورت گرفت. برای سنجش بیان پروتئین آسپروسین و برای اندازه‌گیری MDA از روش الایزا و برای سنجش بیان ژن آسپروسین از روش RT-PCR استفاده شد. از آزمون‌های آماری کروسکال والیس، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در سطح معنی داری 05/0>p استفاده شد. یافته‌ها: بیان ژن آسپروسین بافت قلب (001/0>p) و سطوح MDA سرم (001/0>p) پس از ابتلا به دیابت به طور معنی داری افزایش یافت، اما تمرین هوازی فزآینده اثر معنی داری بر آن ها نداشت (05/0<p). نتیجه‌گیری: از آنجا که بیان ژن آسپروسین به‌تازگی در بافت قلب تشخیص داده شده است به نظر مطالعات بیشتری برای شناخت عملکرد آن در بافت قلب مورد نیاز است.
