حمید رضا سلیمی؛ امیر حسین حقیقی؛ شیما آب آب زاده؛ حمید معرفتی
چکیده
زمینه و هدف: سوء مصرف متآمفتامین موجب انفارکتوس میوکارد، سکتهی مغزی و کاردیومیوپاتی شده که مستقیماً با اختلال عملکرد عروقی مرتبط بوده که بعضاً موجب مرگ مصرفکنندگان میشود. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین ترکیبی بر بیان شاخصهای Bax و VEGF در قلب رتهای نر متعاقب مصرف مزمن متآمفتامین بود. روش تحقیق : تعداد 30 رت با وزن 210-200 گرم به ...
بیشتر
زمینه و هدف: سوء مصرف متآمفتامین موجب انفارکتوس میوکارد، سکتهی مغزی و کاردیومیوپاتی شده که مستقیماً با اختلال عملکرد عروقی مرتبط بوده که بعضاً موجب مرگ مصرفکنندگان میشود. هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرین ترکیبی بر بیان شاخصهای Bax و VEGF در قلب رتهای نر متعاقب مصرف مزمن متآمفتامین بود. روش تحقیق : تعداد 30 رت با وزن 210-200 گرم به طور تصادفی در سه گروه شامل کنترل، شم (معتاد) و معتاد+تمرین ترکیبی تقسیم شدند. جهت ایجاد وابستگی، متآمفتامین به گروههای شم و ترکیبی و به شکل درون صفاقی تزریق شد. تمرین ترکیبی شامل 6 هفته دویدن برروی نوارگردان (3 روز) و تمرین مقاومتی (3 روز) با شدت متوسط بود. پس از این دوره رتها طبق موازین اخلاقی مربوط به حیوانات آزمایشگاهی تشریح و قلبشان خارج شد. 4 قلب از هر گروه به بررسی ایمونوهیستوشیمی و 6 قلب به بررسی بیان ژن اختصاص داده شد. برای بررسی Bax از تکنیک ایمونوهیستوشیمی و برای بررسیVEGF از روش PCR-RT استفاده شد. دادههای تحقیق با تحلیل واریانس یکطرفه، آزمون تعقیبی بونفرونی و با نرم افزار SPSS نسخهی 26 تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنیداری 01/0>P در نظر گرفته شد. یافتهها: در گروه شم، در مقایسه با گروه کنترل بیان Bax به میزان قابل توجهی افزایش و بیان VEGF به طور معنیداری کاهش یافت. در گروه تمرین ترکیبی بیان Bax نسبت به گروه شم کاهش قابل توجهی داشت و بیان VEGF نسبت به دو گروه شم و کنترل افزایش معنیداری داشت. نتیجهگیری: افزایش بیان Bax و کاهش بیان VEGF نشاندهندهی افزایش آپوپتوز است که سوء مصرف متآمفتامین موجب افزایش این فرآیند شد، اما تمرین ترکیبی موجب مهار آپوپتوز از طریق تنظیم کاهشی Bax و تنظیم افزایشیVEGF شد.
بهنام باقرزاده رحمانی؛ امیرحسین حقیقی؛ رویا عسکری
چکیده
زمینـه و هـدف: یافتن تمرین ورزشی که دارای اثربخشی زیاد و سریع باشد، میتواند افراد چاق را برای انجام فعالیت ورزشی ترغیب کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات 12 هفته تمرین مقاومتی دایرهای و سنتی همراه با تمرین هوازی بر اینترلوکین-6، عامل نکروز تومور آلفا و قدرت عضلانی در مردان چاق بود. روش تحقیق: تعداد 36 مرد چاق با میانگین ± انحراف ...
بیشتر
زمینـه و هـدف: یافتن تمرین ورزشی که دارای اثربخشی زیاد و سریع باشد، میتواند افراد چاق را برای انجام فعالیت ورزشی ترغیب کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات 12 هفته تمرین مقاومتی دایرهای و سنتی همراه با تمرین هوازی بر اینترلوکین-6، عامل نکروز تومور آلفا و قدرت عضلانی در مردان چاق بود. روش تحقیق: تعداد 36 مرد چاق با میانگین ± انحراف استاندارد سن 75/25 ± 22/3 (سال) و شاخص توده بدنی 13/35 ± 3/1 (کیلوگرم بر متر مربع) به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به سه گروه: کنترل، تمرین مقاومتی سنتی و تمرین مقاومتی دایرهای تقسیم شدند. شرکت کنندگان در گروه های تمرینی، ابتدا تمرین مقاومتی و سپس تمرین هوازی را به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به اجرا درآوردند. شدت تمرینات طبق اصل اضافه بار و پیشرفت تدریجی، هر چهار هفته تغییر می کرد. برای ارزیابی تفاوت های بین گروه ها از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنی داری 05/0p< استفاده شد. یافته ها: اینترلوکین-6، عامل نکروز تومور آلفا، قدرت بالاتنه، قدرت پایین تنه و وزن بدن بین گروه ها تفاوت های معنی داری داشت (001/0p). اینترلوکین-6 (001/0p) و عامل نکروز تومور آلفا (02/0 =p) در همه گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشتند. اما قدرت بالا تنه و پایین تنه، در همه گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری داشتند (001/0p). وزن بدن فقط در گروه تمرین مقاومتی دایرهای نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (01/0 =p). نتیجه گیری: انجام 12 هفته تمرینات مقاومتی سنتی و دایرهای همزمان با تمرین هوازی، سبب تعدیل سطوح آدیپوکاین های التهابی و بهبود قدرت عضلانی در مردان چاق می شود؛ اما پیشنهاد میشود برای کاهش وزن بیشتر از تمرینات مقاومتی دایرهای استفاده شود.
فخرالدین ایزدی منش؛ امیرحسین حقیقی؛ سید علیرضا حسینی کاخک؛ مجید اسدی شکاری؛ حمید معرفتی
چکیده
زمینه و هدف: اتوفاژی، یک فرآیند تخریب وابسته به لیزوزوم حفاظت شده است که به حفظ هموستاز و سازگاری متابولیکی سلول کمک میکند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تداومی با شدت متوسط بر بیان ژنهای C/EBPβ و mTOR مرتبط با اتوفاژی، در قشر پیشانی موشهای صحرایی وابسته به METH بود. روش تحقیق: تعداد 32 سر موش صحرایی ...
بیشتر
زمینه و هدف: اتوفاژی، یک فرآیند تخریب وابسته به لیزوزوم حفاظت شده است که به حفظ هموستاز و سازگاری متابولیکی سلول کمک میکند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تداومی با شدت متوسط بر بیان ژنهای C/EBPβ و mTOR مرتبط با اتوفاژی، در قشر پیشانی موشهای صحرایی وابسته به METH بود. روش تحقیق: تعداد 32 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار، به طور تصادفی به چهار گروه مساوی (8=n) سالین، METH اولیه، METH ثانویه، و METH - تمرین تقسیم شدند. METH به مقدار پنج میلیگرم/کیلوگرم به مدت 21 روز تزریق شد. آزمون وامانده ساز و میانگین سرعت بیشینه موشها برای طراحی برنامه تمرین محاسبه و برنامه تمرین شامل 24 دقیقه دویدن با شدت 60-65 درصد سرعت بیشینه بر روی نوارگردان، به مدت هشت هفته (پنج جلسه در هفته) انجام شد. در پایان، برای ارزیابی تغییرات بیان ژنی شاخصهای C/EBPβ و mTOR، بافت قشر پیشانی موشهای صحرایی استخراج شد. نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس یک راهه در سطح معنی داری 0/05≥p استخراج گردید. یافته ها: تزریق مت آمفتامین در گروههای مت آمفتامین اولیه و ثانویه، منجر به افزایش معنی دار بیان ژن C/EBPβ نسبت به گروه سالین شد (به ترتیب با 001/p=0 و 005/0=p)؛ اما در گروه مت آمفتامین اولیه نسبت به گروه سالین، منجر به کاهش معنی دار بیان ژن mTOR شد (04/p=0). تمرینات تداومی با شدت متوسط در گروه مت آمفتامین-تمرین، منجر به کاهش معنی دار بیان ژن C/EBPβ نسبت به گروه METH اولیه شد (04/p=0)؛ اما نسبت به گروههای METH اولیه و ثانویه، موجب افزایش معنی دار بیان ژن mTOR گردید. نتیجهگیری: احتمالاً تزریق مت آمفتامین باعث تشدید بیان ژن اتوفاژیک C/EBPβ در قشر پیشانی مغز میشود؛ در حالی که تمرینات تداومی با شدت متوسط، میتواند به عنوان یک راهکار پیشگیرانه، باعث تعدیل و تنظیم اتوفاژی ناشی از مت آمفتامین، از طریق افزایش بیان ژن mTOR در مغز شود.
فاطمه ذوالفقاری؛ امیرحسین حقیقی
چکیده
زمینه و هدف: ترکیب بدنی ارتباط نزدیکی با سلامت و نحوه اجرای حرکات ورزشی دارد. بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه متابولیسم سوبستراها و کارآیی مکانیکی خالص حین دویدن بر روی نوار گردان در دختران چاق، لاغر و با وزن طبیعی بود. روش تحقیق: برای این منظور، 9 دختر لاغر (چربی بدن 56/3 ± 17/19 درصد)، 9 دختر چاق (چربی بدن 42/4 ± 29/42 درصد) و 9 دختر طبیعی ...
بیشتر
زمینه و هدف: ترکیب بدنی ارتباط نزدیکی با سلامت و نحوه اجرای حرکات ورزشی دارد. بنابراین، هدف تحقیق حاضر مقایسه متابولیسم سوبستراها و کارآیی مکانیکی خالص حین دویدن بر روی نوار گردان در دختران چاق، لاغر و با وزن طبیعی بود. روش تحقیق: برای این منظور، 9 دختر لاغر (چربی بدن 56/3 ± 17/19 درصد)، 9 دختر چاق (چربی بدن 42/4 ± 29/42 درصد) و 9 دختر طبیعی (چربی بدن 58/3 ± 23/27 درصد) برای شرکت در طرح انتخاب شدند. پروتکل ورزشی شامل دویدن بر روی نوارگردان با شدت 75 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 30 دقیقه اجرا شد و گازهای تنفسی با استفاده از دستگاه تحلیل گازهای تنفسی به مدت 30 دقیقه در حالت پایه و 30 دقیقه حین فعالیت جمعآوری شد و میزان اکسیداسیون چربی، کربوهیدرات، هزینه انرژی و کارآیی مکانیکی خالص شرکت کنندگان محاسبه گردید. سپس دادههای جمعآوری شده با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون LSD و در سطح 05/p