نبی شمسائی؛ هادی عبدی؛ زهرا آبادی
چکیده
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ترکیب تمرینات ورزشی استقامتی و مصرف داروی آتورواستاتین بر خصوصیات اسپرم و سطح هورمون‌های جنسی موشهای صحرایی نر مبتلا به آنفارکتوس میوکارد بود. روش تحقیق: تعداد 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه (کنترل، آتورواستاتین، تمرین ورزشی، آتورواستاتین+ تمرین ورزشی) تقسیم شدند. جهت ایجاد انفارکتوس ...
بیشتر
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ترکیب تمرینات ورزشی استقامتی و مصرف داروی آتورواستاتین بر خصوصیات اسپرم و سطح هورمون‌های جنسی موشهای صحرایی نر مبتلا به آنفارکتوس میوکارد بود. روش تحقیق: تعداد 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به چهار گروه (کنترل، آتورواستاتین، تمرین ورزشی، آتورواستاتین+ تمرین ورزشی) تقسیم شدند. جهت ایجاد انفارکتوس میوکارد از تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین به میزان 150 میلی‌گرم/کیلوگرم وزن بدن در دو روز متوالی استفاده شد. پس از القاء انفارکتوس برنامه تمرین و مداخله دارویی شروع شد. برنامه تمرین ورزشی شامل دویدن بر روی تردمیل به مدت 8 هفته، 5 روز در هفته بود. گروه مداخله دارویی روزانه میزان 10 میلی‌گرم/کیلوگرم آتورواستاتین با استفاده از گاواژ دریافت کردند. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، خون‌گیری و تشریح انجام شد. جهت اندازه‌گیری سطح فاکتورهای سرمی از روش الایزا استفاده شد. همچنین برای ارزیابی خصوصیات اسپرم‌ها، اپی‌دیدیم از بافت بیضه جدا و مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین استقامتی، مصرف آتورواستاتین و ترکیب آنها باعث کاهش تعداد اسپرم، درصد اسپرم‌های زنده، میزان تحرک اسپرم‌ها، کاهش تستوسترون، LH، FSH، افزایش سطح HDL و کاهش سطوح LDL، کلسترول و تری گلیسرید سرمی در رت‌های مبتلا به انفارکتوس میوکارد گردید. نتیجه‌گیری: تمرین استقامتی، مصرف آتورواستاتین و ترکیب آنها، اگر چه باعث بهبود نیم‌رخ لیپیدی گردید اما بر سطوح هورمون‌های جنسی و پارامترهای اسپرمی و در نتیجه عملکرد تولیدمثلی موشهای صحرایی نر مبتلا به آنفارکتوس میوکارد اثرات مخربی دارد.
نبی شمسائی
چکیده
زمینه و هدف: محدودیت جریان خون با تغییرات فیزیولوژیکی متعددی در نورونها همراه است که در نهایت به مرگ سلولی منجر خواهد شد. شواهد نشان می‌دهد که فعالیت بدنی اثرات محافظت عصبی دارد و میتواند از مغز در برابر آسیب های ناشی از محدودیت جریان خون محافظت کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر 4 هفته تمرین استقامتی بر سطح عامل نکروزیس تومور ...
بیشتر
زمینه و هدف: محدودیت جریان خون با تغییرات فیزیولوژیکی متعددی در نورونها همراه است که در نهایت به مرگ سلولی منجر خواهد شد. شواهد نشان می‌دهد که فعالیت بدنی اثرات محافظت عصبی دارد و میتواند از مغز در برابر آسیب های ناشی از محدودیت جریان خون محافظت کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر 4 هفته تمرین استقامتی بر سطح عامل نکروزیس تومور آلفا، اینترلوکین-6 و اینترلوکین-1 بتا هیپوکامپ پس از محدودیت جریان خون- خون‌رسانی مجدد مغز در موشهای صحرایی نر صورت گرفت. روش تحقیق: تعداد 21 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به سه گروه کنترل، محدودیت جریان خون و تمرین- محدودیت جریان خون تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته بر روی نوارگردان دویدند. ایسکمی مغزی با انسداد شریان‌های کاروتید مشترک به مدت 20 دقیقه ایجاد شد. سطح سایتوکاین ها با روش الایزا اندازه گیری شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنی‌داری 0/05≥p، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: تمرین استقامتی موجب کاهش معنی دار سطح عامل نکروزیس تومور آلفا (0/04=p)، اینترلوکین-6 (0/003=p) و اینترلوکین-1 بتا (0/004=p) شد. نتیجه‌گیری: تمرین بدنی استقامتی می تواند با کاهش التهاب ناشی از محدودیت جریان خون، در مقابل آسیب ها و اختلالات ناشی از محدودیت جریان خون- خون‌رسانی مجدد مغز در ناحیه هیپوکامپ، اثر محافظتی داشته باشد.
