پروانه دولت آبادی؛ رامین امیرساسان؛ جواد وکیلی
چکیده
زمینه و هدف: آسپروسین از بافت چربی ترشح میشود و نقش اساسی در تنظیم متابولیسم گلوکز و تنظیم اشتها بر عهده دارد و ممکن است یک هدف درمانی برای پیشگیری از بیماری‌‌هایی مانند چاقی، دیابت نوع دو و مقاومت به انسولین باشد. از این‌‌رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر مقدار سرمی آسپروسین و پروفایل لیپیدی در ...
بیشتر
زمینه و هدف: آسپروسین از بافت چربی ترشح میشود و نقش اساسی در تنظیم متابولیسم گلوکز و تنظیم اشتها بر عهده دارد و ممکن است یک هدف درمانی برای پیشگیری از بیماری‌‌هایی مانند چاقی، دیابت نوع دو و مقاومت به انسولین باشد. از این‌‌رو، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر مقدار سرمی آسپروسین و پروفایل لیپیدی در زنان دارای اضافه وزن و چاقی انجام شد. روش تحقیق: تعداد 30 زن دارای اضافه وزن و چاق ( با 28≤BMI) با دامنه سنی 45-30 سال، در قالب یک طرح مطالعاتی نیمه تجربی با دو مرحله پیش آزمون- پس آزمون، به صورت هدفمند انتخاب شدند و به طور تخصیص تصادفی به دو گروه 15 نفره شامل تمرین تناوبی شدید (HIIT) و کنترل تقسیم گردیدند. دوره آماده‌‌سازی به مدت دو هفته و HIIT به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته با 100 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره به اجرا درآمد. نمونههای خونی قبل از شروع تمرینات و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی (بعد از اتمام 10 هفته تمرین) اخذ گردید. مقدار آسپروسین و نیمرخ لیپیدی به ترتیب با روش الایزا و اسپکتروفوتومتری اندازهگیری شدند. دادهها با استفاده از آزمون t مستقل و t زوجی و در سطح معنیداری 05/0>p تجزیه و تحلیل گردیدند. یافتهها: بعد از 10 هفته مداخله، گروه HIIT کاهش معنیداری در مقدار آسپروسین (02/0=p)، تری‌‌گلیسرید (01/0=p)، کلسترول تام (01/0=p)، لیپوپروتئین کلسترول با چگالی‌‌کم (01/0=p)، لیپوپروتئین کلسترول با چگالی خیلی‌‌کم (01/0=p)، وزن (0001/0=p)، درصد چربی (0001/0=p) و شاخص توده بدنی (0001/0=p)؛ و افزایش معنیداری در حداکثر اکسیژن مصرفی (0001/0=p) داشت. با این‌‌حال، تغییر معنیداری در مقدار لیپوپروتئین کلسترول با چگالی بالا (05/0<p) مشاهده نشد. نتیجه گیری: احتمالا انجام HIIT به عنوان یک روش غیر دارویی و موثر، میتواند مقدار سرمی آسپروسین و پروفایل لیپیدی را در زنان دارای اضافه وزن و چاق کاهش دهد و ترکیب بدنی آن ها را بهبود بخشد.
وحید ساری صرّاف؛ رامین امیرساسان؛ سیده فریده عراقی
چکیده
زمینه و هدف: میکرو RNA (miRNA)، RNA های کوتاهی هستند که به عنوان تنظیم‌گرهای مهم فرآیندهای فیزیولوژیک مرتبط با چاقی، نقش مهمی در بدن بر عهده دارند؛ این در حالی است که ترکیب تأثیر تمرین تناوبی و تداومی همراه با محدودیت کالریک، می تواند بیان ژن miR-146a و پاره ای از عوامل التهابی همچون عامل تومور نکروزی آلفا (TNF-α)، اینترلوکین-6 (IL-6) و پروتئین ...
بیشتر
زمینه و هدف: میکرو RNA (miRNA)، RNA های کوتاهی هستند که به عنوان تنظیم‌گرهای مهم فرآیندهای فیزیولوژیک مرتبط با چاقی، نقش مهمی در بدن بر عهده دارند؛ این در حالی است که ترکیب تأثیر تمرین تناوبی و تداومی همراه با محدودیت کالریک، می تواند بیان ژن miR-146a و پاره ای از عوامل التهابی همچون عامل تومور نکروزی آلفا (TNF-α)، اینترلوکین-6 (IL-6) و پروتئین واکنشی C (CRP) را تحت تاثیر قرار دهد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه دو نوع تمرین ورزشی به همراه محدودیت کالریک متناوب (ICR) بر بیان ژن miR-146a و سطوح سرمی TNF-α، IL-6وCRP در زنان چاق به اجرا درآمد. روش تحقیق: از میان زنان 45- 35 ساله چاق شهر تبریز، 28 نفر به صورت نمونه گیری هدف‌دار انتخاب و به طور تصادفی در چهار گروه ICR (ICR؛20 درصد)، ترکیب تمرین تناوبی شدید و ICR (10 درصد محدودیت کالری از تمرین و 10 درصد ICR)، ترکیب تمرین تداومی و ICR (10 درصد محدودیت کالری از تمرین و 10 درصد ICR)، و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرین تناوبی (با شدت 95-75 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره) و تداومی (با شدت 75-60 حداکثر ضربان قلب ذخیره) به مدت 8 هفته و با تکرار 3 جلسه در هفته به اجرا درآمد. متغیرهای وابسته تحقیق قبل از مداخله و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازهگیری شدند. نتایج با استفاده از آزمون‌های شاپیرو- ویلک، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و بونفرونی در سطح معنیداری 05/0>p استخراج گردید. یافتهها: هر دو گروه تمرینی همراه با محدودیت کالریک در مقایسه با گروه کنترل، افزایش معنیداری در میزان حداکثر اکسیژن مصرفی و سطح بیانmiRNA-146a و کاهش معنی‌دار در TNF-α، IL-6 وCRP را نشان دادند (05/0>(p؛ در حالی که بین دو گروه تمرین تناوبی و تداومی هوازی همراه با محدودیت کالریک، تفاوت معنیداری مشاهده نشد (05/0< .(pنتیجه‌گیری: انجام تمرینات ورزشی (صرف نظر از تناوبی بودن یا تداومی بودن آن) و محدود کردن کالری دریافتی روزانه، میتواند در کاهش التهاب مزمن افراد چاق موثر بوده و به عنوان یک روش غیردارویی، برای کمک به حل مشکلات این قبیل افراد، مورد استفاده قرار گیرد.
رامین امیرساسان؛ امیر شکیب؛ جواد وکیلی
چکیده
زمینه و هدف: به تازگی ال-سیترولین به عنوان یک مکمل کارآمدتر نسبت به ال– آرژنین، برای تولید نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ارائه شده است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک هفته مکمل‌سازی سیترولین- مالات، ال- آرژنین و ترکیب آن ها بر شاخص‌های فشار سوخت‌وسازی، فشار خون و عملکرد مردان کشتی‌گیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 40 کشتـی‌گیـر ...
بیشتر
زمینه و هدف: به تازگی ال-سیترولین به عنوان یک مکمل کارآمدتر نسبت به ال– آرژنین، برای تولید نیتریک اکساید (NO) و عملکرد ارائه شده است. هدف تحقیق حاضر مقایسه تأثیر یک هفته مکمل‌سازی سیترولین- مالات، ال- آرژنین و ترکیب آن ها بر شاخص‌های فشار سوخت‌وسازی، فشار خون و عملکرد مردان کشتی‌گیر بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه‌تجربی، 40 کشتـی‌گیـر (25-19ساله با میانگین وزنی 90-60 کیلوگرم و میزان چربی20-12 درصد) انتخاب و به صورت تصادفی و دوسویه‌کور، در چهار گروه همگن شامل مکمل‌سازی یک هفته ای ال- آرژنین (چهار گرم در روز)، سیترولین-مالات (چهار گرم در روز)، ترکیبی (دو گرم از هر کدام در روز) و دارونما قرار گرفتند. در ابتدا و پس از نمونه‌گیری اولیه خونی، کشتی‌گیرانی آزمون شبیه‌سازی شده کشتی را اجرا کردند و سپس نمونه خونی ثانویه پنج دقیقه بعد از آزمون، اخذ گردید. بعد از یک هفته مکمل‌سازی، مجدداً پروتکل تمرینی و اخذ نمونههای خونی تکرار شد و غلظت لاکتات، اوره و توان بی‌هوازی و هوازی شرکت کنندگان اندازهگیری گردید. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی، درسطح معنیداری 0/05 >p تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: یک هفته مکمل‌سازی ستیرولین-مالات و مکمل ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار اوره و کاهش معنی‌دار لاکتات خون متعاقب آزمون شبیه‌سازی شده کشتی گردید (0/01=p). توان بی‌هوازی تنها در گروه مکمل‌سازی ترکیبی به طور معنیداری بهبود یافت (0/001=p). از طرف دیگر، هر سه نوع مداخله باعث افزایش توان هوازی، نیتریک اکساید (NO) استراحتی و پاسخ NO به آزمون شبیـه‌سـازی شـده گردیـدنـد (0/001=p). با این حال، هیچ یک از مداخلات فوق الذکر تأثیری بر فشار خون شرکت کنندگان نداشت (0/05<p). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد مکمل‌سازی ترکیبی سیترولین-مالات با ال-آرژنین، باکاهش شاخص‌های استرس سوخت و سازی و خستگی (تولید لاکتات) ناشی از رقابت کشتی، باعث بهبود عملکرد این ورزشکاران میشود.
